Poršiska cyrkej

Poršiska cyrkej je ewangelsko-lutherska cyrkej w Poršicach w Budyskim wokrjesu. Wona słuži ewangelskej wosadźe Poršicy-Budyšink w cyrkwinskim wobwodźe Budyšin-Kamjenc ewangelskeje krajneje cyrkwje w Sakskej. Hač do 20. lětstotka je so tu tež serbsce prědowało.

Poršiska cyrkej

Poršičanski kěrchow z někotrymi wobchowanymi serbskimi narownymi pomnikami leži južnje cyrkwje. Pomnik za padnjenych Prěnjeje swětoweje wójny steji dale do wuchodneho směra při Hłownej dróze a nima serbski napis. Na kěrchowje nadeńdu so tež stare Poršičanske zwony ze serbskimi napisami.

Ewangelska cyrkej w Poršicach steji jako kulturny pomnik pod škitom.

Stawizny

1584 natwarjena ewangelska cyrkej je so 1719–22 wutwariła a słuša k najstaršim cyrkwjam Budyskeho kraja. Wona bu w běhu Bitwy pola Budyšina w meji 1813 wulce wobškodźena, potom wobnowjena a 1816 znowa poswjećena.

Wosada

Do historiskeje Poršiskeje wosady słušeja wjeski Bošecy, Konjecy, Krakecy, Kubšicy, Kumšicy, Lětoń a Nowe Poršicy.

Wot lěta 2020 je Poršisko-Budyšinska wosada dźěl wulkowosady „Při Lubaće“.

Fararjo

doba	mjeno	ródna wjes	žiwjenske daty	přispomnjenja
1623–1632	Hrjehor Martini	Dažin	~1575–1632
1650–1653	Zacharias Prätorius	Wojerecy	1627–1683
1653–1695	Zacharias Běrlink	Wojerecy	1619–1695
1695–1717	Maćij Wjenka Matthäus Wencke	Wulke Zdźary	1667–1717
1718–1728	Chryša Šlenkar	Róžany	1674–1728	do toho diakon w Ketlicach a Lubiju
1728–1731	Johann Gottlieb Großmann	Njeswačidło	1694–1745	do toho diakon w Ketlicach; po tym Swj. Pětra Budyšin
1731–1748	Christoph Schumann	Lubnjow	1678–1748	do toho w Hućinje
1748–1755	Měrćin Janaš	Hornja Hórka	1721–1787	po tym do Michałskeje wosady
1756–1764	Jan Bjedrich Pětřik	Křišow	1698–1764
1765–1798	Bjedrich Rudolf Pětřik (Petschke)	Křišow	1732–1798	syn předchadnika
1799–1825	Jan Bjedrich Mička	Kupoj	1757–1825	do toho w Rychwałdźe
1827–1839	Bjedrich Wylem Mička	Rychwałd	1789–1839	syn předchadnika; do toho diakon při Michałskej cyrkwi
1840–1858	Hendrich Awgust Krygar	Hrodźišćo	1804–1858	do toho diakon při Michałskej cyrkwi
1858–1886	Herman Julius Trautmann	Bart	1815–1886	do toho diakon při Michałskej cyrkwi
1886–1914	Arnošt Krygar	Poršicy	1847–1923	syn fararja Krygarja
1914–1926	Korla Rězbark (Karl Johannes Röseberg)	Budyšink	1880–1975	do toho diakon w Deubenje; po tym w Thonbergu
1926–1952	Curt Handrik	Rudej	1885–1962	do toho w Klukšu
1955–1990	Johannes Poetzsch

Farar Handrik bě posledni, kiž tež serbsce prědowaše. Za čas nacionalsocializma bě wón přiwisnik „Němskich křesćanow“ (DC) a čłon NSDAP, móžeše pak po wójnje jako „jednory sobuběhar“ dale skutkować.

Wobrazy

• 
  Napohlad južneje fasady
• 
  Historiski narowny kamjeń při cyrkwi
• 
  Cyrkwina wěža
• 
  Zwony ze serbskimi napisami
• 
  Serbski narowny pomnik na kěrchowje

Literatura

• Cornelius Gurlitt: Purschwitz. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 32. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Bautzen (II. Teil). C. C. Meinhold, Dresden 1908, str. 229–233.
• Trudla Malinkowa: K serbskim stawiznam Poršiskeje wosady. W Rozhledźe 7+8/2022, str. 12–20.

Wotkazy

 Commons: Ewangelska cyrkej w Poršicach – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

• Webstrona Hrodźišćanskeje wulkowosady
• Wopisanje Poršiskeje wosady w Statistice Łužiskich Serbow Arnošta Muki (digitalizat)

Cyrkwje w ewangelskim cyrkwinskim wobwodźe Budyšin-Kamjenc

Bart | Bukecy | Budestecy | Budyšink | Budyšin, swj. Pětr | Budyšin, swj. Michał | Halštrow | Hodźij | Horni Wujězd | Hrodźišćo | Hućina | Huska | Chwaćicy | Klukš | Korzym | Kotecy | Kumwałd | Łupoj | Malešecy | Minakał | Njeswačidło | Palow | Porchow | Poršicy | Protecy | Rakecy | Smělna | Smječkecy | Wjelećin | Wóslink | Załom

51.20281514.5225