Ketličanska cyrkej
Ketličanska cyrkej (Cyrkej swjateje Trojicy, němsce St.-Trinitatis-Kirche) je ewangelsko-lutherska wosadna cyrkej w Ketlicach w Zhorjelskim wokrjesu. Wona słuži Ketličansko-Nosačanskej ewangelskej wosadźe w cyrkwinskim wobwodźe Lubij-Žitawa ewangelskeje krajneje cyrkwje w Sakskej. Hač do lěta 1926/27 je so tu tež serbsce prědowało.
Ketličanski kěrchow, mjez druhim z rowami kantora a serbskeho komponista Korle Awgusta Kocora a fararjow Michała Domaški a Jana Renča, rozpřestrěwa so wokoło cyrkwje.
Ewangelska cyrkej w Ketlicach steji jako kulturny pomnik pod škitom. Z dwěmaj emporomaj słuša k najwjetšim wjesnym cyrkwjam regiony.
Stawizny
wobdźěłaćKetličanska wosada je jedna z najstaršich w Hornjej Łužicy a wužiwaše so za čas němskeje kolonizacije jako zepěranišćo za misioněrowanje pohanskich Serbow. Hižo do załoženja Lubija wobjimowaše wjace hač 30 wokolnych wsow. W lěće 1252 naruna so kapałka z 11. lětstotka přez gotisku cyrkej. Pod knjejstwom Ketličanskeho knjeza Karla Gotthelfa z Hund a Altengrotkau bu cyrkej wot 1749 do 1775 nowo natwarjena. Wosada sama měješe tež ležownostne wobsydstwo, tak wukonješe knjejstwo nad Wujezdom.
Za čas Arnošta Muki bě hišće třećina Ketličanskeje ludnosće serbskorěčna a Bože słužby běchu kóždu njedźelu a na swjatych dnjach serbske a němske.
Wosada
wobdźěłaćDo Ketličanskeje wosady słušeja nimo Ketlic samych wjeski Bělecy, Dažin, Hłušina, Jawornik, Korecy, Łuwoćicy, Luchow, Małe Radměrcy, Mučnica, Njechań, Njeznarowy, Serbske Kundraćicy, Serbske Pawlecy, Sobołsk, Stara Chójnica, Stwěšin, Wopaleń, Wujer a Wujezd. Prjedy běchu tež ewangelscy wobydlerjo Róžan do Ketlic zafarowani.
Fararjo
wobdźěłaćdoba | mjeno | ródna wjes | žiwjenske daty | přispomnjenki |
---|---|---|---|---|
1614–1627 | Jan Prätorius | † 1627 | ||
1737–1753 | Jan Wićaz | Přišecy | 1710–1772 | |
1849–1871 | Korla Gustaw Klin | Bart | 1806–1890 | |
1871–1888 | Jan Korla Renč | Skanecy | 1821–1888 | |
1888–1916 | Jan Renč | Ketlicy | 1856–1916 | syn předchadnika |
1904–1910 | Wylem Nowy | Bórkowy | 1870–1933 | |
1910–1927 | Friedrich Walter Max Mrózak | Hrodźišćo | * 1883 | syn Oswalda Mrózaka; po tym do Störmthala |
1916–1926 | Pawoł Jurij Mrózak | Malešecy | 1877–1931 | syn Oswalda Mrózaka; do toho w Budyšinku, po tym do Barta |
Nimo toho skutkowachu w Ketlicach Jurij Šěrc (diakon 1655–60), Chryša Šlenkar (diakon 1707–16), Matej Šołta (diakon 1730–73), Jan Jakub Pětška (diakon 1773–1823) a Franc Moric Domaška (kapłan 1892–98).
Wobrazy
wobdźěłać-
Cyrkej z farskim dworom
-
Napohlad južneje fasady
-
Cyrkwina wěža
-
Nutřkowny napohlad
-
Byrgle
Literatura
wobdźěłać- Cornelius Gurlitt: Kittlitz. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 34. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Löbau. C. C. Meinhold, Dresden 1910, str. 242–265.
- Johann Rentsch [Jan Renč]: Geschichte der Kirche und Kirchfahrt Kittlitz. Smoler, Budyšin 1884 (digitalizat)
- Rentsch: Die Parochie Kittlitz. W: Neue sächsische Kirchengalerie, Die Diöcese Löbau. Lipsk, 1908 (digitalizat).
Wotkazy
wobdźěłać- Webstrona wosady Ketlicy-Nosaćicy (němsce)
- Wopisanje Ketličanskeje wosady w Statistice Łužiskich Serbow Arnošta Muki (digitalizat)