Budyšink

**Budyšink**
Kleinbautzen
gmejna:	Malešecy
zagmejnowanje:	1994
wobydlerstwo:	377 (31. decembra 2016)
přestrjeń:	2,81 km²
wysokosć:	156 metrow n.m.hł.
	51.212514.528611111111156 Koordinaty: 51° 12′ 45″ S, 14° 31′ 43″ W
póstowe čisło:	02694
předwólba:	035932
	wobydler/ka:; Budyšinčan/-ka
	adjektiw:; Budyšinski
	skłonowanje:; Budyšinka, Budyšinkej, Budyšink, Budyšinkom, w Budyšinku
	Pohlad ze zapada na Budyšink; w pozadku Hrodźišćanska cyrkej a Limas
	wikidata: Budyšink (Q160625)

Budyšink (němsce Kleinbautzen) je hornjołužiska cyrkwinska wjes při Albrechtowce w Budyskim wokrjesu. Słuša wot lěta 1994 k Malešecam a ma wokoło 400 wobydlerjow. Hač do lěta 1994 bě Budyšink samostatna gmejna z wjesnym dźělom Přiwćicy.

Budyšink leži w hórkatej krajinje Hornjołužiskich honow. Susodne wjeski su Malešecy w sewjeru, Přiwćicy w sewjerowuchodźe, Poršicy w juhu a Plusnikecy w sewjerozapadźe. Na zapadźe zběhaja so Krakečanske hórki.

StawiznyWobdźěłać

Młyn w lěće 1987

Prěnje historiske naspomnjenje jako Bawdessen bě w lěće 1419. Ležownostne knjejstwo wukonješe ryćerkubło we wsy samej. Budyšinska cyrkej bě wokoło lěta 1500 filialna cyrkej Budyskeje wosady a sta so w lěće 1602 z wosadnej cyrkwju.^[2]

Wobydlerstwo a rěčWobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 239 wobydlerjow, mjez nimi 214 Serbow (90 %).^[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 51,4 %.^[4]

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 429 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 41,4 lět (Sakska: 46,4).^[5]

WosadaWobdźěłać

Do Budyšinskeje ewangelskeje wosady – dźensa z dźělom wulkowosady Hrodźišćo – słušatej wjesce Budyšink a Přiwćicy.

WosobinyWobdźěłać

Jan Langa (1669–1727) – Budyšinski farar wot 1696 do 1704
Jan Balthasar Langa (1697–1738) – farar, přełožowar nabožinskeho pismowstwa; w Budyšinku rodźeny
Hadam Bohuchwał Šěrach (1724–1773) – farar, wuznamny přirodospytnik a pčołar; farar w Budyšinku, hdźež tež zemrě
Korla Bohuchwał Šěrach (1764–1836) – farar, sobuwudawaćel prěnjeho serbskeho časopisa; w Budyšinku rodźeny
Arnošt Holan (1882–1948) – wučer a narodny prócowar; 1907–34 wučer w Budyšinku
Božidar Dobrucky (1893–1957) – farar, narodny prócowar a spisowaćel; 1917–24 Budyšinski farar
Lubina Holanec-Rawpowa (1927–1964) – koncertna organistka; w Budyšinku rodźena

Za dalšich fararjow hlej zapisk wo Budyšinskej cyrkwi.

LiteraturaWobdźěłać

Kleinbautzen/Budyšink. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 329–332.

ŽórłaWobdźěłać

↑ staw: 31. decembra 2016; gmejnske zarjadnistwo Malešecy
↑ Budyšink w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [648 wobydlerjow, z nich 228 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 23 z pasiwnymi, 82 serbskich dźěći a młodostnych, 315 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy

WotkazWobdźěłać

Commons: Budyšink – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Malešec

[1] staw: 31. decembra 2016; gmejnske zarjadnistwo Malešecy

[digit-2] Budyšink w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[3] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski

[4] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [648 wobydlerjow, z nich 228 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 23 z pasiwnymi, 82 serbskich dźěći a młodostnych, 315 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[5] Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]