Łupjanska cyrkej
Łupjanska cyrkej je ewangelsko-lutherska cyrkej we Łupoji w Budyskim wokrjesu. Wona słuži ewangelskej wosadźe Minakał-Łupoj w cyrkwinskim wobwodźe Budyšin-Kamjenc ewangelskeje krajneje cyrkwje w Sakskej a słuša k najmłódšim wosadnym cyrkwjam Budyskeho kraja.
Łupjanski kěrchow bjez historiskich abo serbskich narownych kamjenjow nadeńdźe so zady cyrkwje. Před zachodom steji wojerski pomnik za padnjenych Prěnjeje swětoweje wójny ze serbskim napisom při podstołpje.
Ewangelska cyrkej we Łupoji steji jako kulturny pomnik pod škitom.
Stawizny
wobdźěłaćŁupjanska cyrkej bu hakle we 1870tych lětach na iniciatiwu Minakałskeho fararja Prawosława Kordiny a z podpěru Imiša a Gustava Adolfoweho towarstwa twarjena, dnja 27. oktobra 1879 poswjećena[1] a bě spočatnje filialnja cyrkej Minakałskeje wosady. 1889 sta so z wosadnej cyrkwju, do kotrejež su nimo Łupjanskich protestantow tež tući z Łupjanskeje Dubrawki kaž tež ewangelska diaspora z Bronja zafarowani.
Natwar cyrkwje we Łupoji a załoženje tamnišeje wosady dachu Serbam wokoło Chwaćic nastork za załoženje swójskeje wosady.
Fararjo
wobdźěłaćdoba | mjeno | ródna wjes | žiwjenske daty | |
---|---|---|---|---|
1889–1893 | Daniel Záboj Lauček | Rimavská Pila, Słowakska | 1846–1911 | |
1893–1895 | Jan Oswald Mrózak (Johannes Oswald Mrosack) |
Radšow | 1868–1934 | |
1896–1898 | Gerhard Jan Voigt | Klětno | 1868–1940 | po tym diakon w Ketlicach |
1900–1903 | Awgust Bohuwěr Mikela (August Traugott Mickel) |
Kumšicy | 1870–1945 | po tym diakon w Ketlicach a farar w Malešecach |
1903–1907 | Pawoł Wićežk | Přišecy | 1877– | po tym we Wóslinku |
1907–1911 | Jan Heinrich Kapler (Johannes Heinrich Kappler) |
Budyšin | 1880–1947 | po tym w Halštrowje a pozdźišo w Njeswačidle |
1912–1915 | Curt Handrik | Rudej | 1885–1962 | po tym w Klukšu a pozdźišo w Poršicach |
1916–1925 | Jan Oswald Mrózak | Radšow | 1868–1934 | tule hižo 1893–95; po tym skrótka w Rakecach |
1925–1932 | Gerhard Renč | Wjelećin | 1897–1982 | po tym w Barće[2] |
1935–1936 | Kurt Heinz Schulze | Drježdźany | * 1912 | do toho a po tym w Michałskej wosadźe |
1937–1947 | Arnošt Hornčer (Ernst August Töpfer) |
Wóspork | 1909–1973 | po tym w Hućinje |
1948–1981 | Měrćin Fulant (Martin Pfuhland) |
Koporcy | 1913–1985 | 1981 emeritowany |
Fulant bě posledni serbski farar a zdobom posledni njewotwisneje Łupjanskeje wosady. Wot 2022 słuša Minakałsko-Łupjanska wosada k wulkowosadźe Hornjołužiska hola a haty.
Wobrazy
wobdźěłać-
Cyrkwina wěža
-
Zachodne durje
-
Cyrkej z wojerskim pomnikom
-
Wojerski pomnik
-
Napohlad Łupoje z juha
Žórła
wobdźěłać- ↑ Minakałski farar Prawosław Kordina. W Pomhaj Bóh čo. 2/1952, str. 3
- ↑ Pfarrerbuch Sachsen: Luppa.
Wotkaz
wobdźěłaćBart | Bukecy | Budestecy | Budyšink | Budyšin, swj. Pětr | Budyšin, swj. Michał | Halštrow | Hodźij | Horni Wujězd | Hrodźišćo | Hućina | Huska | Chwaćicy | Klukš | Korzym | Kotecy | Kumwałd | Łupoj | Malešecy | Minakał | Njeswačidło | Palow | Porchow | Poršicy | Protecy | Rakecy | Smělna | Smječkecy | Wjelećin | Wóslink | Załom