Přišecy
Přišecy (němsce Preuschwitz) su mała wjeska ze 66 wobydlerjemi[2] w juhowuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska. Hač do lěta 1936 běchu Přišecy samostatna gmejna, po tym najprjedy dźěl Dobrušanskeje gmejny.
| |||||
| gmejna: | Dobruša-Huska | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Dobruše) | ||||
| wobydlerstwo: | 66 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 1,74 km² | ||||
| wysokosć: | 200 metrow n.m.hł. | ||||
51.15777777777814.408611111111200
| |||||
| póstowe čisło: | 02692 | ||||
| předwólba: | 03591 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Přišecy (Q10773331)
| |||||
Geografija
wobdźěłaćWjeska leži 200 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskich honach južnje Budyšina.
Susodne wjeski su Bobolcy (město Budyšin) na juhowuchodźe, Dźěžnikecy (gmejna Hornja Hórka) na juhu, Dobruša na juhozapadźe a Hrubjelčicy na zapadźe. Na sewjeru namaka so Budyska wagonownja.
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Hela, Chmjelnica, Haty.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Prischewicz abo Prysch(e)wicz je z lěta 1361[4].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 52 wobydlerjow, wot tych 46 Serbow (88 %).[5] Ewangelscy Přišečenjo přisłušeja Budyskej Michałskej wosadźe.
Wosobiny
wobdźěłać- Pětr z Přišec († 1430) – Budyski radny pisar, romanowa postawa
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
- ↑ Přišecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski
Běłe Noslicy | Brězynka | Cokow | Ćěchorjecy | Demjany | Dobruša | Drječin | Družkecy | Hnašecy | Holca | Hrubjelčicy | Hunćericy | Huska | Kočica | Kosarnja | Nowa Wjes | Nowe Demjany | Nowe Družkecy | Přišecy | Słónkecy | Warnoćicy