Skanecy
Skanecy (němsce Cannewitz) su wjeska ze 86 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Wone běchu hač do lěta 1957 samostatna gmejna a słušeja dźensa k Malešanskej gmejnje.
| |||||
| gmejna: | Malešecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1957 (do Rakojd) | ||||
| wobydlerstwo: | 86 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,25 km² | ||||
| wysokosć: | 153 metrow n.m.hł. | ||||
51.20722222222214.568055555556153
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035932 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Na Skanečanskim hrodźišću | |||||
wikidata: Skanecy (Q160595)
| |||||
GeografijaWobdźěłać
Wjes leži 153 metrow nad mórskej hładźinu w Hornjołužiskich honach na južnej mjez hornjołužiskeje nižiny při Kotołce a Lubaće. Wobě rěčce stej tule jenož 100 metrow wot so zdalenej. Na wuchodnym brjoze Lubaty, njedaloko puća do Rakojd, steji Skanečanske hrodźišćo. Susodne wjeski su Rakojdy na sewjerowuchodźe, Běła Hora (město Wóspork) na juhu a Přiwćicy na sewjerozapadźe. Bjezposrědnje sewjernje Skanec běži zwjazkowa awtodróha 4.
Ležownostne mjenaWobdźěłać
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Zapalach, Kolchec skałońca, W łuhach, Korčmarjec hajk, Křiwa ława, Pastwišća, Lada, Złótnik.[3]
StawiznyWobdźěłać
Prěnje historiske naspomnjenje jako Kanewicz pochadźa z lěta 1368[4], njedaloko wsy ležace Skanečanske hrodźišćo je pak starše. Ležownostne knjejstwo nad wulkim dźělom wsy wukonješe tamniše ryćerkubło, tamny dźěl podsteješe Budyskemu tachantstwu.
Wobydlerstwo a rěčWobdźěłać
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 120 wobydlerjow, z nich 115 Serbow (96 %).[5] Ewangelscy Skanečenjo słušachu hižo w 16. lětstotku do Hrodźišćanskeje wosady, najskerje pak do toho raz do Budyšinskeje.
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 78 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 43,8 lět (Sakska: 46,4).[6]
WosobinyWobdźěłać
- Jan Korla Renč (1821–1888), farar; rodźeny w Skanecach
LiteraturaWobdźěłać
- Cannewitz/Skanecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 334sl.
ŽórłaWobdźěłać
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 9 (digitalizat).
- ↑ Skanecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)
.svg){kind=small}