Njeznarowy

wjes w Zhorjelskim wokrjesu, gmejnski dźěl Lubija

Njeznarowy (němsce Eiserode)[2] su hornjołužiska wjes na zapadźe sakskeho wokrjesa Zhorjelc a słušeja wot lěta 1994[3] k městu Lubij.

Njeznarowy
Eiserode
Połoženje Njeznarow na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Njeznarow na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Lubij
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 123 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 314 metrow n.m.hł.
51.12361111111114.625314
póstowe čisło: 02708
předwólba: 03585
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Njeznarowčan/-ka
adjektiw:
Njeznarowski
skłonowanje:
Njeznarow, Njeznarowam, Njeznarowy, Njeznarowami, w Njeznarowach
Něhdyši hosćenc „Buenos Aires“
Něhdyši hosćenc „Buenos Aires“

Něhdyši hosćenc „Buenos Aires“

Geografija

wobdźěłać
 
Napohlad Njeznarow ze sewjera

Leža we wuchodnym dźělu Hornjołužiskich honow a sewjerozapadnje Lubijskeho stareho města we wysokosći 314 metrow pod Popicu (333 m) při zwjazkowej dróze 6 do Budyšina. Susodne wjeski su Njechań na juhowuchodźe, Dažin na juhu a Stwěšin na zapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Pěstowy, Hajk, Pjeńčina, Pod łužkom, Zahonc, Nad kulowej hórku, W łukach, Smordoły, Mordoły, Dźědowki, Na Sćěnach, Smjetana, Šołćic srač, Zamskecy, Za młynskec, Łužk, Pola brězynow, Pod Njeraškom, Lipiny, Kut, Wuštot, Jězory.[4]

Prěnje historiske naspomnjenje jako Ysenrode[3] je z lěta 1354. Po statistice Arnošta Muki mějachu Njeznarowy w lěće 1884 166 wobydlerjow, mjez nimi 141 Serbow (85 %) a 25 Němcow.[5] Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje. Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Ketličanskej wosadźe.

Při krajnej dróze nadeńdźe so něhdyši hosćenc „Buenos Aires“, kotryž dósta swoje mjeno wot korčmarja Jana Mikanje z Budyšinka. Wón bě spočatk 1860tych lět w Argentinskej jako wowčer dźěłał a po swojim nawróćenju do Łužicy hosćenc kupił.[6]

  • Korla Awgust Mosak-Kłosopólski (1820–1898); rěčnik, justiciny radźićel, zapósłanc němskeho kejžorskeho sejma, doprědkar serbskeho narodneho wozrodźenja
  1. staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
  2. Walter Wenzel: Oberlausitzer Ortsnamenbuch. LND, Budyšin 2008, str. 60.
  3. 3,0 3,1 Njeznarowy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 7 (digitalizat).
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 103. → wšě wjeski
  6. Marko Grojlich: Mjez Křičom a Lubatu. LND, Budyšin 2015, str. 144
  Commons: Njeznarowy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije