Michał Domaška

Michał Domaška (* 23. junija 1820 w Komorowje; † 7. junija 1897 w Ketlicach) bě farar a serbski pěsnjer. Mjez druhim spisa woblubowany spěw „Naše Serbstwo z procha stawa“.

Žiwjenje

Michał Domaška narodźi so w Komorowje pola Rakec jako syn ratarja. Mjez 1835 do 1842 wopyta wón gymnazij w Budyšinje, hdźež běše 25. februara 1839 mjez sobuzałožerjemi towarstwa Societas Slavica Budissinensis. Wot lěta 1842 do 1845 studowaše wón teologiju w Lipsku a běše mjez 1846 do 1849 pomocny prědar w Delnim Wujězdźe. Wot lěta 1849 do 1892 skutkowaše Michał Domaška jako farar w Nosaćicach. W lěće 1892 so wón na wuměnk podawši do Nowosólca přesydli. Domaškec swójbny row nadeńdźe so na Ketličanskim kěrchowje. Narowne pomniki buchu w lěće 2020 wobnowjene.

Michał Domaška běše 1847 mjez załožerjemi Maćicy Serbskeje a wudźěła w jeje wuběrku Wulku próstwu Serbow (Maćičnu peticiju). W politisce liberalnym zmysle pisaše wón za čas Němskeje rewolucije 1848/1849 do Smolerjoweje Tydźenskeje Nowiny. Mjez druhimi je wón z awtorom basnje Naše serbstwo z procha stawa, kotraž so do lěta 1945 často jako hymna na swjedźenjach zanošowaše. Po rewoluciji wozjewi swoje nětko přewažnje nabožinske basnje w Zerničce, Misionskich powěsćach a Misionskim Posole, kotrehož redaktor wot 1887 hač do swojeje smjerće 1897 zdobom běše, a w knihach „Adwentska harfa“ (Budyšin 1864), „Póstna harfa“ (Budyšin 1865) a „Zionske hłosy“ (Budyšin 1868 a 1879), kotrež běchu mjez ewangelskimi Serbami daloko rozšěrjene. Wot 1882 pisaše pod pseudonymom Šyman do Łužicy a wuda 1889 awtobiografiske powědančko „Bratřik a sotřička“. W samsnym lěće zestaji „Symješka na Božu rolu“, zběrku serbskich hrónčkow na narowne pomniki.

Wot lěta załoženja 1847 bě Michał Domaška čłon Maćicy Serbskeje a wot 1889 jeje čestny sobustaw.

Michał Domaška bě woženjeny z Marju Wjelic ze Šekec (1834–1923). Budestečanski farar a prěni serbski wyši farar Franc Moric Domaška (1862–1931) bě jedyn z jeho dźewjeć dźěći.

Žórła

Wikisource

Hlej wotpowědne dataje we Wikimedia Wikisource:
Michał Domaška

Jan Cyž: Domaška, Michał. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 115.
M. –a.: Nekrolog XXXIV. W: Časopis Maćicy Serbskeje. Zwjazk 51 (1898), čo. 1, str. 53–58 (digitalizat jako pdf) (hsb.)
Spominamy. W: Pomhaj Bóh 6/2020, str. 12
Trudla Malinkowa: Rownišćo swójby fararja Michała Domaški w Ketlicach. W: Pomhaj Bóh 11/2020, str. 4

Wotkazaj

Digitalizat „Póstneje harfy“
Digitalizat „Zionskich hłosow“