Małe Radměrcy

wjes w Zhorjelskim wokrjesu, gmejnski dźěl Lubija

Małe Radměrcy (němsce Kleinradmeritz) su hornjołužiska wjeska, kotraž słuša wot lěta 2003 k Lubijej. Leža we wuchodnym dźělu Hornjołužiskich honow sydom kilometrow sewjerowuchodnje Lubijskeho stareho města a 210 m nad mórskej hładźinu na prawym boku Lubaty.

Małe Radměrcy
Kleinradmeritz
Małe Radměrcy na karće Hornjeje Łužicy
Małe Radměrcy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Lubij
zagmejnowanje: 1994 (do Ketlic)
wobydlerstwo: 139 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 210 metrow n.m.hł.
51.147514.7175210
póstowe čisło: 02708
předwólba: 03585
Radměrčanski hród w lěće 1850
Radměrčanski hród w lěće 1850

Radměrčanski hród w lěće 1850

Prěnje naspomnjenje jako Rademariz pochadźa z lěta 1249.[2] Wot 16. hač do 19. lětstotka bě wjeska sydło ryćerkubła.

Wot lěta 1895 mějachu Małe Radměrcy zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Wóspork, kotraž so 1903 hač do Barta a 1906 hač do Radworja podlěši, hdźež bě z čaru Budyšin–Wojerecy zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po statistice Arnošta Muki mějachu Małe Radměrcy w lěće 1884 194 wobydlerjow, mjez nimi 174 Němcow a 20 Serbow (10 %).[3] Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje. Ewangelscy Radměrčenjo přisłušeja wot 16. lětstotka Ketličanskej wosadźe.

  1. staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
  2. Małe Radměrcy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
  Commons: Małe Radměrcy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije