Wóslink

gmejna w Budyskim wokrjesu

Wóslink (němsce Oßling) je cyrkwinska wjes a gmejna we wuchodosakskim Budyskim wokrjesu. Leži w sewjernym dźělu wokrjesa při Čornym Halštrowje. Hišće w prěnjej połojcy 20. lětstotka słušachu Wóslink a susodne wjeski k serbskemu rěčnemu teritorijej. Tamniši ewangelscy Serbja rěčachu wosebitu Wóslinčansku narěč. Hač do dźensnišeho nadeńdźemy při a we Wóslinčanskej ewangelskej cyrkwi tež serbske napisy, mjeztym zo wjes sama k oficielnemu serbskemu sydlenskemu rumej hižo njesłuša.

Wóslink
Wóslink na karće Sakskeje
Wóslink na karće Sakskeje
DEC
Wopon
Wopon Wóslinka
Wopon Wóslinka
Zakładne daty
stat Němska Němska
zwjazkowy kraj SakskaSakska Sakska
wokrjes Budyski
wysokosć 126 metrow n.m.hł.
přestrjeń 43,71 km²
wobydlerstwo 2.210 (31. dec 2023)[1]
hustosć zasydlenja 51 wob. na km²
póstowe čisło 01920
předwólba (+49) 035792
awtowa značka BZ, BIW, HY, KM
Politika a zarjadnistwo
wjesnjanosta Johannes Nitzsche (Bündnis Zukunft gestalten)
adresa Schulstraße 10
01920 Oßling
webstrona ossling.net
Połoženje Wóslinka w Sakskej
KartaČěskaDrježdźanyWokrjes ZhorjelcWokrjes MišnoWokrjes Sakska Šwica-Wuchodne Rudne horyWarnoćicyBudyšinNjedźichowBiskopicyPorchowChrósćicyKumwałdZemicy-TumicyDobruša-HuskaHalštrowska HolaHalštrowFrankenthalHodźijWulka DubrawaGroßharthauGroßnaundorfBudestecyWulke RědorjecyMalešecyHaselbachtalBukecyWojerecyKamjencKinsporkRakecyKubšicyŁužnicaŁutySwětłaŁazMalešecyNjebjelčicyNjeswačidłoNeukirch pola KinsporkaWjazońcaHornja HórkaOhornWóslinkOttendorf-OkrillaPančicy-KukowPołčnicaBóšicyRadebergRadworWorklecyRalbicy-RóžantRamnowŠěrachow-KorzymSmělna-PóckowyKamjencSepicyZałomSprjewiny DołSćenjowWołbramecyWachowWósporkWjelećinKulowBraniborskaPólska
Karta
51.36666666666714.166666666667
Wóslinčanska ewangelska cyrkej
Dwurěčny napis w cyrkwi
Šěrawcowa jama blisko Wóslinka

We wokolinje Wóslinka wudobywa so šěrawc we wotkrytych jamach.

Prěnje historiske naspomnjenje sydlišća jako Ossilink je z lěta 1374.[2]

Wobydlerstwo a rěč

wobdźěłać

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 449 wobydlerjow, z nich 253 Serbow (56 %) a 196 Němcow.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 3,3 %.[4] Na Wóslinčanskej ewangelskej šuli podawaja hač do dźensnišeho serbšćinu.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena we Wóslinku: Humjeńki (polo), Kamjeńske, Klincy, Łužki, Pod skałku, Milowske, Dańske (łuka), Wólšne, Lišča hora, Smoržowa hórka, Łučnišća, Wosna.[5]

Gmejnske dźěle

wobdźěłać

Do Wóslinčanskeje gmejny słušeja slědowace wjeski:

wob. přer.
staroba
♀/♂a kwocient
młodych
b
kwocient
starych
c
wosoby/
domjacnosć
Debricy 209 44,5 92 30 37 2,7
Jitro 335 46,2 95 24 41 2,6
Lěska 298 44,8 173 18 31 2,7
Lubhozdź 155 43,2 110 30 30 2,5
Pisany Doł 89 47,4 117 35 59 2,3
Skaskow 288 45,1 110 20 28 2,3
Tradow 69 47,4 130 9 19 2,3
Wóslink 676 46,9 98 19 31 2,3
Wysoka 279 43,9 108 25 32 2,5
gmejna 2398 45,6 109 22 33 2,5
podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[6]
a: ličba mužow na 100 žonow
b: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65
c: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65


Gmejna słuša k sakskemu wólbnemu wokrjesej 54 (Budyšin 3) a k zwjazkowemu wólbnemu wokrjesej 156 (Budyšin I).

  • Jan Ćichor (1630–69) – duchowny, magister a přełožer; 1663–69 farar we Wóslinku
  • Křesćan Bohachwał Kowar (1703–78) – duchowny a spisowaćel; 1744–71 farar we Wóslinku
  • Jurij Arnošt Wanak (1817–1887) – duchowny a spisowaćel; 1859–86 farar we Wóslinku
  • Jaroměr Hendrich Imiš (1819–97) – duchowny a narodny prócowar; 1851–58 farar we Wóslinku
  • Gustaw Julius Ryćer (1831–19..) – farar, sobuzałožer Serbskeje prědarskeje konferency w Pruskej; rodźeny we Wóslinku
  • Jan Wałtar (1860–1921) – duchowny, serbski basnik němskeho pochada; 1887–1906 farar we Wóslinku
  • Arnošt Lodni (1878–1969) – wučer, kantor a kulturny prócowar; 1899–1913 wučer we Wóslinku
  1. Aktualne ličby wobydlerstwa po gmejnach 2023; Statistiski krajny zarjad Sakskeje
  2. Wóslink w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [730 wobydlerjow, z nich 15 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 4 serbske dźěći a młodostni, 706 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  5. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
  6. Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Wóslink (němsce)
  Commons: Wóslink – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije