Tradow

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Wóslinka

Tradow (němsce Trado) je wjeska z 78 wobydlerjemi[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wóslink a leži 137 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do lěta 1969 samostatna gmejna, po tym najprjedy gmejnski dźěl Skaskowa-Debric a wot lěta 1994 dźěl Wóslinčanskeje gmejny.

Tradow
Trado
Połoženje Tradowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Tradowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Tradowa
Połoženje Tradowa
gmejna: Wóslink
zagmejnowanje: 1969 (do Skaskowa-Debric)
wobydlerstwo: 78 (1. julija 2020)[1]
wysokosć: 137 metrow n.m.hł.
51.33972222222214.201388888889137
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035792
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Tradowčan/-ka
adjektiw:
Tradowski
skłonowanje:
Tradowa, Tradowej, Tradow, Tradowom, w Tradowje
Saksko-pruski měznik čo. 118 w lěsu blisko Tradowa
Saksko-pruski měznik čo. 118 w lěsu blisko Tradowa

Saksko-pruski měznik čo. 118 w lěsu blisko Tradowa

Susodne wjeski su Sulšecy na sewjerowuchodźe, Šunow zady lěsa na juhowuchodźe, Debricy na zapadźe a Skaskow na sewjerozapadźe.

Stawizny wobdźěłać

Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako sydło wěsteho Matei Tradow je z lěta 1374[3].

Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźechu susodne Sulšecy kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej, Tradow pak wosta sakski. Hranica běžeše hač do lěta 1945 přez łuku wuchodnje Tradowa.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 96 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 33 %.[5] Ewangelscy Tradowčenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.

Wosobiny wobdźěłać

Žórła wobdźěłać

  1. staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
  2. staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
  3. Tradow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 101. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [112 wobydlerjow, z nich 22 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 6 z pasiwnymi, 9 serbskich dźěći a młodostnych, 75 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije