Lěskej
Lěskej (němsce Lieske) je hornjołužiska holanska wjes z 42 wobydlerjemi[2] w samym wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 2013 k Malešanskej gmejnje.
| |||||
| gmejna: | Malešecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1957 (do Noweje Wsy) | ||||
| wobydlerstwo: | 42 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| wysokosć: | 134 metrow n.m.hł. | ||||
51.32777777777814.530277777778134
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035932 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Hamorska dróha w Lěskej (B156) | |||||
wikidata: Lěskej (Q2756595)
| |||||
Geografija
wobdźěłać
Wjeska leži 18 kilometrow sewjerowuchodnje Budyšina a tři kilometry južnje Bjerwałdskeho jězora w hornjołužiskej holi na lěwym boku Sprjewje. Zwjazkowa dróha 156 tule rěku přeprěkuje. Zapadnje Lěskeje namakaja so Komorowske rybjace haty. Wjesne hona maja přestrjeń wot 5,09 km² a su zwjetša zalěsnjene, na čož pokazuje tež wjesne mjeno.
Susodne wsy su lěsne sydlišćo Wotpočink we wuchodźe, Nowa Wjes w juhowuchodźe, Komorow (gmejna Wulka Dubrawa) w juhu a Manjow (gmejna Hamor) w sewjerozapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćWjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1360 jako Lesyk, Lesk(e). W holi sewjernje wjeski su so pak wo wjele starše rownišća z bronzoweje doby namakali.
Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźe wjeska kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej. Hranica ze Sakskej běžeše hač do lěta 1945 njedaloko wot Lěskeje přez holu.
Wobydlerstwo
wobdźěłać| Podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[3] | Lěskej | gmejna |
|---|---|---|
| ličba wobydlerjow | 45 | 5033 |
| ličba domjacnosćow | 19 | 2066 |
| wosoby na domjacnosć | 2,4 | 2,4 |
| swójby | 18 | 1588 |
| bydlenske twarjenja | 17 | 1638 |
| bydlenska přestrjeń na wosobu (m²) | 47,5 | 41,2 |
| přerězna staroba w lětach | 55,7 | 45,1 |
| kwocient młodostnycha | 0 | 25 |
| kwocient starychb | 73 | 33 |
| podźěl prózdne stejacych bydlenjow | 4,8 % | 5,7 % |
| a: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 b: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 | ||
Po Arnošta Mukowej statistice měješe Lěskej we 1880tych lětach 77 wobydlerjow, mjez nimi 66 Serbow (86 %) a 11 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 60 %.[5]
W lěće 1925 bě mjez 92 wobydlerjemi 88 ewangelskich a štyri katolscy. Ewangelscy wěriwi přisłušeja znajmjeńša ze 17. lětstotka ke Klukšanskej wosadźe, byrnjež Klukšanska cyrkej nimale wósom kilometrow zdalena była.
Pola censusa lěta 2011 mějachu Lěšćenjo z 55,7 lětami najwyšu přerěznu starobu w gmejnje Malešecy. Njebě žanoho wobydlerja młódšeho hač 18 lět.
Žórła
wobdźěłać- Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 182.
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Malešecy (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [65 wobydlerjow, z nich 24 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 6 z pasiwnymi, 9 serbskich dźěći a młodostnych, 26 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
wobdźěłać
Commons: Lěskej – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Lěskej w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
.svg){kind=small}