Plusnikecy
Plusnikecy (němsce Pließkowitz) su wjes ze 181 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Malešecy a leža 150 m nad mórskej hładźinu sydom kilometrow sewjerowuchodnje Budyšina při Małej Sprjewi w hornjołužiskich hatach. Hač do lěta 1936 běchu samostatna gmejna.
| |||||
gmejna: | Malešecy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 | ||||
wobydlerstwo: | 181 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2,98 km² | ||||
wysokosć: | 150 metrow n.m.hł. | ||||
51.22694444444414.506111111111150
| |||||
póstowe čisło: | 02694 | ||||
předwólba: | 035932 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Powětrowy wobraz Plusnikec | |||||
wikidata: Plusnikecy (Q160526)
|
Geografija
wobdźěłaćSusodne wjeski su Malešecy na sewjerowuchodźe, Budyšink na juhowuchodźe, Dobrošecy na juhozapadźe kaž tež Delnja Hórka a Brězynka zady hatow na zapadźe. Přez Plusnikecy wjedźe statna dróha S 109 (Budyšin–Niska).
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Pluskewicz pochadźa z lěta 1327. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło w Plusnikecach samych, kotrež bu hižo w samsnym lěće jako allodium („swobodne kubło“) naspomnjene.[3]
Wobydlerstwo a rěč
wobdźěłaćW lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 244 wobydlerjow, z nich 233 Serbow (95 %).[4] 1925 bě wot cyłkownje 237 wobydlerjow 208 ewangelskich a 29 katolskich. Ewangelscy Plusničenjo słušeja ze starodawna do Malešanskeje wosady.
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 205 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 45,6 lět (Sakska: 46,4).[5]
Literatura
wobdźěłać- Pließkowitz/Plusnikecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 309–312.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Plusnikecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)