Hornjoserbšćina

Hornjoserbšćina je zapadosłowjanska rěč, kotraž so w Hornjej Łužicy wokoło městow Budyšin, Kamjenc a Wojerecy rěči. Wona je přiwuzna z delnjoserbšćinu w susodnej Delnjej Łužicy, čěšćinu, pólšćinu, słowakšćinu a kašubšćinu. Jako słowjanska rěč hornjoserbšćina k indoeuropskim rěčam słuša.

Hornjoserbšćina

kraje	Němska
zwjazkowy kraj	Sakska
region	Hornja Łužica
rěčnicy	25.000
znamjenja a klasifikacija
klasifikacija	Indoeuropske rěče Słowjanske rěče Zapadosłowjanske rěče Serbskej rěči Hornjoserbšćina
družina pisma	łaćonski alfabet
oficielny status
hamtska rěč	Hornja Łužica (Sakska/Němska)
rěčne kody
ISO 639-2:	hsb
ISO 639-3 (SIL):	hsb
wikipedija

Prawniski status hornjoserbšćiny w Sakskej rjaduje Sakski serbski zakoń.

Alfabet

Nadrobniše informacije namakaja so w nastawku Hornjoserbski alfabet.

Hornjoserbšćina pisa so z wariantu łaćonskeho alfabeta z přidatnymi pismikami č [tʃ], ć [tɕ], ě, ł, ń, ó, ř, š a ž kaž tež digrafomaj dź [dʑ] a ch.

Prawopis

Dwurěčna němsko-hornjoserbska wjesna tafla w Lubjencu

Moderny, tak mjenowany analogny prawopis po čěskim přikładźe wuwiwaše so za serbšćinu pod wliwom Jana Pětra Jordana, Jana Arnošta Smolerja a Michała Hórnika w běhu 19. lětstotka a přesadźi so najprjedy w katolskim a hakle po nanuzowanej přestawce serbskeho pismowstwa mjez 1937 a 1945 tež w ewangelskim wobłuku. Do toho wužiwaše so za serbske teksty frakturne pismo z diakritiskimi znamješkami za wěste zwuki. Zdobom eksistowachu wjacore prawopisne normy, kotrež buchu doskónčnje hakle w 1950tych lětach zjednoćene.

Gramatika

Hornjoserbšćina ma sydom padow (nominatiw, genitiw, datiw, akuzatiw, lokatiw, wokatiw, instrumental) a tři gramatiske čisła, nimo singulara (jednota) a plurala (mnohoty) tež dual (dwojota).

Charakteristiska za hornjoserbšćinu přirunajo z druhimi zapadosłowjanskimi rěčemi je nimo toho wobchowanje słowjanskeho syntetiskeho preterituma (wón wobwliwowaše) nimo analytiskeho perfekta (wón je wobwliwował), kotryž wustupuje w dwěmaj formomaj (aorist, imperfekt) wotpowědnje aspektej.

Narěče

Serbski sydlenski rum w lěće 1843 po Smolerju, zapisane je tež pasmo přechodnych dialektow

Hornjoserbšćina wobsteji resp. wobsteješe z wjacorych dialektow, kotrež so zdźěla chětro wot so rozeznawachu. Nimo hłowneju narěčow, z kotrejuž je so dźensniša spisowna rěč do dalokeje měry wuwiła (Katolska a Budyska narěč) běchu to po Hincu Šewcu Kulowska narěč sewjernje poprawneho katolskeho dialekta, Holanska narěč wuchodnje njeje mjez Wulkimi Zdźarami a Delnim Wujězdom, Wuchodna holanska narěč zady Delnjeho Wujězda přez Klětno a Chrjebju hač do Nisčanskeje kónčiny, mjeztym wotemrěta Lubijska narěč na juhowuchodźe a Wóslinčanska narěč zapadnje Kulowskeje. Wyše Budestec mějachu runje tak wosebity dialekt, kotryž so druhdy jako Horinska narěč mjenowaše.

Wšě narěče na sewjeru runje naličenych (Złokomorowska, Wojerowska, Sprjejčanska, Slepjanska, Wochožanska a Mužakowska narěč) njesłušeja po linguistiskich aspektach hižo do sameje hornjoserbšćiny, ale tworja přechodne dialekty mjez hornjo- a delnjoserbšćinu.

Wotkazy

 Commons: Hornjoserbšćina – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Słownikaj

• Serbsko-němski słownik z deklinaciju a konjugaciju
• Němsko-serbski słownik/Prawopisny słownik

Korpus

• Korpus Serbskeho instituta

Dalše

• Online-kurs hornjoserbšćiny (schodźenki A1–B1)
• Awtomatiski serbsko-němski přełožowar „sotra“
• Wikisłownik: Wurjekowanje a zwukowe pismo
• Serbska online-karta Łužicy na luzica.la
• Kurs serbskeje rěče, wšě dialogi z rumunskeje wučbnicy hornjoserbšćiny Curs practic de limba sorabă

Słowjanske rěče

wuchodosłowjanske rěče:	běłorušćina - rušćina - rusinšćina - rutenšćina † - stara wuchodosłowjanšćina † - stara Nowgorodska narěč† - ukrainšćina - zapadopolešćina
zapadosłowjanske rěče:	čěšćina - lešon kenaan † - lachšćina - pólšćina - połobšćina † - pomoršćina (kašubšćina, słowinšćina †) - serbšćina (delnjoserbšćina - hornjoserbšćina - wuchodoserbske dialekty †) - słowakšćina - šlešćina
južnosłowjanske rěče:	bołharšćina (Banatska bołharšćina) - bosnišćina - chorwatšćina (Hrodowska chorwatšćina, molišćina) - čornohóršćina - makedonšćina - serbišćina - słowjenšćina (prekmuršćina, rezijanšćina) - starocyrkwinosłowjanska rěč †
konstruowane słowjanske rěče:	Glagolica - Lydnevi - Mezislovanska - Mjezysłowjanšćina - Proslava - Ruslavsk - Slovio
fiktiwne słowjanske rěče:	Mrezisk - Seversk - Sevorian - Skuodian - Slavisk - Slavëni - Vozgian - Wenedyk
druhe:	prasłowjanšćina †
	† mortwe