Sakski serbski zakoń
Sakski serbski zakoń (němsce Sächsisches Sorbengesetz; hamtsce Gesetz über die Rechte der Sorben im Freistaat Sachsen, serbsce Zakoń wo prawach Serbow w Swobodnym staće Sakskej; skrótka SächsSorbG) dnja 31. měrca 1999 definuje w artiklomaj 5 a 6 Sakskeje wustawy zakótwjene prawa serbskeho ludu a je prawniski zakład za saksku politiku napřećo Serbam. Wón je naslědnik w měrcu 1948 wot Sakskeho krajneho sejma wobzamknjeneho Zakonja wo zachowanju prawow serbskeje ludnosće, w kotrymž buchu prěni raz w serbskich stawiznach škit a spěchowanje serbskeje kultury a rěče ze strony němskeho stata zakonsce rjadowane.
Wobsah
wobdźěłaćW Serbskim zakonju su mjez druhim swobodne wuznaće k serbskemu ludej, kolektiwne a indiwiduelne prawo na wobchowanje, zwuraznjenje a dalewuwiwanje etniskeje, kulturneje a rěčneje identity, wužiwanje serbskeje chorhoje a hymny, zastupnistwo serbskich zajimow, bytostne rjadowanja wo wužiwanju serbskeje rěče w zjawnosći, w zarjadach a sudnistwach a dalše rěčnopolitiske zasady zakótwjene.
Nimo toho postaji Serbski zakoń hranicy připóznateho Serbskeho sydlenskeho ruma w Sakskej. Přisłušace gmejny a gmejnske dźěle kaž tež jich němske a serbske mjena su w přiwěšku zakonja zapisane.
Zakoń w němskej kaž tež hornjoserbskej wersiji předleži, při čimž je němske wudaće prawnisce zwjazowace.