Malećicy

wjes w Budyskim wokrjesu; dźěl Wósporka

Malećicy (němsce Maltitz) su hornjołužiska wjes z 246 wobydlerjemi[2] na wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1993 k městu Wóspork.

Malećicy
Maltitz
Połoženje Malećic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Malećic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Wóspork
zagmejnowanje: 1993
wobydlerstwo: 246 (31. decembra 2023)[1]
přestrjeń: 5,37 km²
wysokosć: 180–190 metrow n.m.hł.
51.18138888888914.679722222222180–190
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035876
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Malečan/-ka
adjektiw:
Malečanski
skłonowanje:
Malećic, Malećicam, Malećicy, Malećicami, w Malećicach
Stary wětrnik blisko Malećic
Stary wětrnik blisko Malećic

Stary wětrnik blisko Malećic

Leža w hornjołužiskich honach na lěwym boku Lubaty něhdźe dźesać kilometrow sewjernje Lubija a 18 kilometrow wuchodnje Budyšina při hranicy mjez Budyskim a Zhorjelskim wokrjesom. Susodne wsy su Křišow na sewjerowuchodźe, Łuwoćicy a Nosaćicy na juhu kaž tež Žarki za Wósmužowej horu na zapadźe. Na sewjerozapadźe namaka so Wósporske stare město.

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1245 jako sydło knjeza Fridericus de Maltiz. W lěće 1364 bu wodowy hród naspomnjeny. Ležownostne knjejstwo měješe tamniše ryćerkubło. Ewangelscy wěriwi přisłušeja hižo ze 16. lětstotka Křišowskej wosadźe, tak zo dyrbjachu mjez 1815 a 1945 přeco ducy kemši prusko-saksku hranicu přeprěkować. Wot lěta 1895 mějachu Malećicy zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Wóspork, kotraž so 1903 hač do Barta a 1906 hač do Radworja podlěši, hdźež bě z čaru Budyšin–Wojerecy zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě.

Po Mukowej statistice mějachu Malećicy we 1880tych lětach 373 wobydlerjow, mjez nimi 188 Serbow (50 %) a 185 Němcow.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Malečanskeje gmejny wot jenož hišće 7,1 %.[4]

 
Powětrowy wobraz Malećic (2018)
  1. staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
  2. staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [435 wobydlerjow, z nich 22 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 5 serbskich dźěći a młodostnych, 404 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Malećicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Malećicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije