Hruboćicy
Hruboćicy (němsce Grubditz) su wjeska ze 57 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja z lěta 1994 ke Kubšiskej gmejnje a leža mjez 220 a 235 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskich honach.
| |||||
gmejna: | Kubšicy | ||||
zagmejnowanje: | 1973 (do Jenkec) | ||||
wobydlerstwo: | 57 (31. decembra 2016)[1] | ||||
přestrjeń: | 1,52 km² | ||||
wysokosć: | 220–235 metrow n.m.hł. | ||||
51.15055555555614.455277777778220–235
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Hruboćicy, wot Lubjenca widźane | |||||
Susodne wjeski su Sokolca na sewjeru, kubło Jaseńca na sewjerowuchodźe, Bónjecy (Budestečanska gmejna) na juhu a Hornja Kina jako měšćanski dźěl Budyšina na sewjerozapadźe.
StawiznyWobdźěłać
Kulowc Hruboćicy naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1419 jako Groptitz. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska měšćanska rada a 1777 Budyske tachantstwo.[3]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 102 wobydlerjej, mjez nimi 99 Serbow.[4] 1925 bě wot cyłkownje 234 wobydlerjow 227 ewangelskich a pjeć katolskich.[3] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 26,2 %.[5]
Hruboćicy běchu hač do lěta 1973 samostatna gmejna z Jaseńcu, Sokolcu, Bónjecami a Lubjencom (wot 1936) jako wjesnymi dźělemi.
WosobinyWobdźěłać
- Jurij Mjeń (1727–1785) – serbski spisowaćel, přełožowar a farar; narodźeny w Hruboćicach
ŽórłaWobdźěłać
- ↑ staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ 3,0 3,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski