Hruboćicy

**Hruboćicy**
Grubditz
	Połoženje Hruboćic na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Hruboćic na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Kubšicy
zagmejnowanje:	1973 (do Jenkec)
wobydlerstwo:	64 (31. decembra 2021)
přestrjeń:	1,52 km²
wysokosć:	220–235 metrow n.m.hł.
	51.15055555555614.455277777778220–235 Koordinaty: 51° 9′ 2″ S, 14° 27′ 19″ W
póstowe čisło:	02627
předwólba:	03591
	wobydler/ka:; Hrubočan/-ka
	adjektiw:; Hrubočanski
	skłonowanje:; Hruboćic, Hruboćicam, Hruboćicy, Hruboćicami, w Hruboćicach
	Hruboćicy, wot Lubjenca widźane Hruboćicy, wot Lubjenca widźane
	wikidata: Hruboćicy (Q160806)

Hruboćicy (němsce Grubditz) su wjeska ze 64 wobydlerjemi^[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja z lěta 1994 ke Kubšiskej gmejnje a leža mjez 220 a 235 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskich honach.

Geografija

Wjes leži štyri kilometry juhowuchodnje Budyskeho nutřkowneho města při Hrubočanskej rěčce, přitoku Albrechtowki. Susodne wjeski su Sokolca na sewjeru, kubło Jaseńca na sewjerowuchodźe, Bónjecy (Budestečanska gmejna) na juhu a Hornja Kina jako měšćanski dźěl Budyšina na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W dołach, Pola haski, Grulowe polo, Žandowske polo, We wuhnjach, Pola Jacki a Manicy, Wulki Žandow, Mały Žandow, Pjelchiny, Pod hórku, Na hórcy, We łukach.^[3]

Stawizny

Kulowc Hruboćicy naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1419 jako Groptitz. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska měšćanska rada a 1777 Budyske tachantstwo.^[4]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 102 wobydlerjej, mjez nimi 99 Serbow.^[5] 1925 bě wot cyłkownje 234 wobydlerjow 227 ewangelskich a pjeć katolskich.^[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 26,2 %.^[6]

Hruboćicy běchu hač do lěta 1973 samostatna gmejna z Jaseńcu, Sokolcu, Bónjecami a Lubjencom (wot 1936) jako wjesnymi dźělemi.

Wosobiny

Jurij Mjeń (1727–1785) – serbski spisowaćel, přełožowar a farar; narodźeny w Hruboćicach

Powětrowy wobraz Hruboćic (2019)

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
↑ ^4,0 ^4,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz

Commons: Hruboćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Kubšic

[1] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[2] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).

[digit-4] 4,0 ^4,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski

[6] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]