Sowrjecy
Sowrjecy (prjedy tež Sowricy; němsce Soritz) su hornjołužiska wjes w sakskim wokrjesu Budyšin, kotraž słuša z lěta 1950 ke gmejnje Kubšicy. Maja 83 wobydlerjow.[2]
| |||||
gmejna: | Kubšicy | ||||
zagmejnowanje: | 1950 | ||||
wobydlerstwo: | 83 (31. decembra 2021)[1] | ||||
přestrjeń: | 1,56 km² | ||||
wysokosć: | 240 metrow n.m.hł. | ||||
51.15166666666714.512777777778240
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 035939 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Wuhlad z Wysokeje do Sowrjec (naprawo) a Šekec | |||||
wikidata: Sowrjecy (Q160542)
|
Geografija
wobdźěłaćSowrjecy leža w Hornjołužiskich honach při Wuježčanskej wodźe. Susodne wjeski su Šekecy a Kubšicy na sewjeru, Mješicy na juhowuchodźe, Rachlow na juhu, Wysoka na juhozapadźe a Brězow na zapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Na ladkach, Wroblec cwisla, W hatku, Hajk, Hłuboke puće, Žrišća, Žlobišća, Na Žiwotnej, Na Pječicach, Dźěłošća (tež Dźiwošća), Na dalokej, W pućišćach (Pyćišćach), Ručicy, W jězorach, Tryby, Po Wroblec krušwiny, Pod hajkom, Pod ladkom, Na nowinach, Na ladach, Na chudej, Na šěrokim, Na běłej, Na kulojtej, Na klinach, Na dołhinje, Na rišćach, W Čwislach, Pórštena, Wumjeńske, Kamjeńca, Samy hatk.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Sawritz bě w lěće 1466. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 Budyska rada.[4] Po Arnošće Muce mějachu Sowrjecy we 1880tych lětach cyłkownje 128 wobydlerjow, z nich 113 Serbow (88 %) a 15 Němcow.[5] Ewangelscy wobydlerjo přisłušachu hižo w 16. lětstotku Bukečanskej wosadźe.
W nalěću 1921 załoži so w Sowrjecach jednota Serbskeho Sokoła z předsydu Pawołom Hajnu.[6]
Hač do lěta 1950 běchu Sowrjecy samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Brězowom, Šekecami a Wysokej.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6 a 30 (digitalizat).
- ↑ Sowrjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 60. → wšě wjeski
- ↑ Přehlad něhdyšich jednotow Sokoła, wotwołane dnja 25. januara 2020