Zrěšin
Zrěšin (němsce Rieschen) je mała wjeska z 21 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke Kubšiskej gmejnje a leži 240 m nad mórskej hładźinu w sewjernym předkraju hornjołužiskich horow. Hač do lěta 1936 běše samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Raboc, wot 1950 Jenkec a naposledk wot 1994 Kubšic.
| |||||
gmejna: | Kubšicy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Raboc) | ||||
wobydlerstwo: | 21 (31. decembra 2021)[1] | ||||
přestrjeń: | 0,97 km² | ||||
wysokosć: | 240 metrow n.m.hł. | ||||
51.15361111111114.483611111111240
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Zrěšin (Q160864)
|
Geografija
wobdźěłaćWjeska leži pod sewjernej skłoninu hory Lubjenca w hornjołužiskich honach juhowuchodnje Budyšina. Susodne wjeski su Brězow na wuchodźe, Wysoka na juhowuchodźe a Torońca na zapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Zrěšinje: Šubšowe polo, W kuće, Na pěskach, Pola lipy, Fligelec łuka, Pola hórkow, Łuka (=w bahnach), Na nowinach.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Greschin bě w lěcé 1365[4].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 49 wobydlerjow, mjez nimi 48 Serbow.[5]
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
- ↑ Zrěšin w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski