Bónjecy
Bónjecy (prjedy tež Bynjecy,[2] němsce Binnewitz) su wjeska w Hornjej Łužicy a gmejnski dźěl Budestec we wokrjesu Budyšin w Sakskej.
| |||||
gmejna: | Budestecy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Hruboćic) | ||||
wobydlerstwo: | 51 (31. decembra 2022)[1] | ||||
wysokosć: | 253 metrow n.m.hł. | ||||
51.14361111111114.460277777778253
| |||||
póstowe čisło: | 02692 | ||||
předwólba: | 035938 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Bónjecy (Q863982)
|
Geografija
wobdźěłaćWjeska leži sewjernje horow Lubin a Žmórc, zapadnje Lubjenca a južnje Hruboćic (gmejna Kubšicy). Susodna wjes na zapadźe su Bělšecy. Na skłoninje Lubina wyše Bónjec wužórli so Bónječanska woda, kotraž ćeče najprjedy přez Bónjecy same a potom dale do sewjerneho směra nimo Jaseńcy, přez Sokolcu a Budyski "Park přirody", prjedy hač so blisko stareje Třělanskeje wodarnje při Čornobóskej droze do Albrechtowki wuliwa.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Bódła, Kopany, Kałojca, Ćelaca zahrodka, Srěnje hona, Truhi, Na dołhim, Na prěčnym, Hajki, Poslědki, Bahno, Haty, Wopuš, Wumjeńska łuka, Tři rjady, Wólšina, Žmórc, Rubježna pinca, Sucha łuka, Wulka łuka, Pola złeje studnički, Mała łuka, Srěnja łuka, W Murjowanej.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Bunowicz pochadźa z lěta 1242. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 Budyska rada.[4] W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 116 wobydlerjow, mjez nimi 113 Serbow (97 %).[5] Ewangelscy Bónječenjo přisłušeja Budestečanskej wosadźe.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 39 (online).
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 5 (digitalizat).
- ↑ Bónjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski