Konjecy (Kubšicy)
Konjecy (němsce Canitz-Christina) su wjes ze sto wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke Kubšiskej gmejnje a leža w hornjołužiskich honach mjez 180 a 195 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje. Běchu hač do lěta 1957 samostatna gmejna, wot 1936 z Kumšicami jako wjesny dźěl.
| ||
gmejna: | Kubšicy | |
zagmejnowanje: | 1973 | |
wobydlerstwo: | 100 (31. decembra 2021)[1] | |
přestrjeń: | 3,08 km² | |
wysokosć: | 180–195 metrow n.m.hł. | |
51.17805555555614.524444444444180–195
| ||
póstowe čisło: | 02627 | |
předwólba: | 03591 | |
Wjesna tafla Konjec | ||
wikidata: Konjecy (Q160838)
|
Susodne wjeski su Nowe Poršicy na sewjeru, Kumšicy na sewjerowuchodźe, Wadecy na juhu, Kubšicy na juhozapadźe a Bošecy na zapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje kulowca jako Conewicz pochadźa z lěta 1361. 1419 mjenowachu wjes Coynewitz cristani. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska rada. 1777 słušeše podźěl wjeski Budyskemu tachanstwu.[3]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 176 wobydlerjow, mjez nimi 159 Serbow (90 %).[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 36 %.[5] Křesćanscy Konječenjo přisłušeja Poršiskej wosadźe.
Wosobiny
wobdźěłać- Jan Wjela (1737–1793) – serbski ewangelski farar; nan Hendricha Božidara Wjele
Literatura
wobdźěłać- Arnd Zoba: Moje dopomnjenki na Konjecy. W: Serbskej protyce 2019, str. 152–154
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Konjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [250 wobydlerjow, z nich 65 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 21 serbskich dźěći a młodostnych, 160 bjez znajomosćow] → wšě wjeski