Lutobč

**Lutobč**
Luttowitz
	Połoženje Lutobča na karće Hornjeje Łužicy Połoženje Lutobča
	Połoženje Lutobča na karće Hornjeje Łužicy Połoženje Lutobča
gmejna:	Radwor
zagmejnowanje:	1994
wobydlerstwo:	161 (31. decembra 2022)
přestrjeń:	2,96 km²
wysokosć:	174 metrow n.m.hł.
	51.24138888888914.420833333333174 Koordinaty: 51° 14′ 29″ S, 14° 25′ 15″ W
póstowe čisło:	02627
předwólba:	035935
	wobydler/ka:; Lutobčan/-ka
	adjektiw:; Lutobčanski
	skłonowanje:; Lutobča, Lutobčej, Lutobč, Lutobčom, w Lutobču
	Powětrowy wobraz Lutobča Powětrowy wobraz Lutobča
	wikidata: Lutobč (Q10727184)

Lutobč (prjedy tež Lutowč; němsce Luttowitz) je wjes ze 161 wobydlerjemi^[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1994 ke gmejnje Radwor a leži w Hornjołužiskich honach we wysokosći 174 m nad mórskej hładźinu sewernje Budyšina při křižowance statneju dróhow S 106 (Mały Wjelkow–Minakał) a 107 (Delnja Hórka–Radwor). Hač do lěta 1994 bě Lutobč samostatna gmejna, wot lěta 1936 sem z Měrkowom jako wjesny dźěl.

Susodne wjeski su Měrkow na sewjeru, Chwaćicy a Dalicy na juhowuchodźe, Křiwa Boršć na juhu, Boranecy na juhozapadźe a Radwor na zapadźe.

Stawizny wobdźěłać

Sydlerskostawiznisce je Lutobč kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Lutevicz je z lěta 1362.^[3] Wjes bě tež knježe sydło.

Wot lěta 1906 měješe Lutobč zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Radwor, kotrež so wšak chětro zdalene wot wsy mjez Měrkowom a Kamjeneju namakaše. W nazymje 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě. Wotrězk Bart–Radwor wužiwaše so hišće hač do 1994 za nakładowy wobchad.

Wobydlerstwo a rěč wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 109 wobydlerjow, z nich 100 Serbow.^[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 67,4 %.^[5]

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 173 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 42,4 lět (Sakska: 46,4).^[6]

Křesćanscy Lutobčenjo su přewažnje protestanća, kiž přisłušeja Chwačanskej wosadźe. Katolscy wobydlerjo słušeja k Radworskej wosadźe.

Literatura wobdźěłać

Luttowitz/Lutobč mit Merka/Měrkow. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 228sl.

Žórła wobdźěłać

↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
↑ Lutobč w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [371 wobydlerjow, z nich 143 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 44 z pasiwnymi, 63 serbskich dźěći a młodostnych, 121 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Radwor (pdf)

Wotkaz wobdźěłać

Commons: Lutobč – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Radworske wjesne dźěle

[1] staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor

[2] staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor

[digit-3] Lutobč w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[4] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski

[5] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [371 wobydlerjow, z nich 143 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 44 z pasiwnymi, 63 serbskich dźěći a młodostnych, 121 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[6] Wuslědki ludličenja 2011 za Radwor (pdf)

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]