Chelno

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Radworja

Chelno (němsce Cölln) je wjes w sakskim Budyskim wokrjesu. Wot lěta 1998[2] słuša k Radworjej. Ma 352[3] wobydlerjow.

Chelno
Cölln
Połoženje Chelna na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Chelna na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Radwor
zagmejnowanje: 1973 (do Małeho Wjelkowa)
wobydlerstwo: 352 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 2,94 km²
wysokosć: 195 metrow n.m.hł.
51.22388888888914.386944444444195
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035935
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Chelnjan/-ka
adjektiw:
Chelnjanski
skłonowanje:
Chelna, Chelnu, Chelno, Chelnom, w Chelnje
Swjaty křiž na Chelnjanskej nawsy
Swjaty křiž na Chelnjanskej nawsy

Swjaty křiž na Chelnjanskej nawsy

Geografija

wobdźěłać
 
Wojerski pomnik na Chelnjanskej nawsy

Wjes leži w Hornjołužiskich honach něhdźe šěsć kilometrow sewjernje Budyšina we wysokosći 195 metrow nad mórskej hładźinu. Susodne wsy su Radwor na sewjeru, Boranecy na sewjerowuchodźe, Nowe Boranecy a Křiwa Boršć na wuchodźe, Lubochow na juhowuchodźe, Mały Wjelkow na juhu, Přezdrěń a Miłkecy na zapadźe kaž tež Čorny Hodler na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Zahony, Baby = w Babach, Na Wójnišćach (=w Wójnicach), Nad Wójnicami, Rěchty, Za łukami, Za Baby, Na Babach, W jězorach, Na Biskopec, Za dróhami, Na horach, W dołach, Přede wsu, Za horami, Na gmejnskim, Pola Juranca, Pola Libuchowa, Pola Akermana, Pola Hodlerja, Pola Pawlika, Na suchich łukach, Pola křiža, Pola hatkow, Pola Kowarja, Pola Cymera, Pola Šatyla, Pola Madleny, Pola Kaplerja, Běrkec chójnički, W hajkach, Wyše Bórdana, Pola Kherbacha, Na Radworskim, W Dźiwinach, Na Běrkec łukach, Hromadnik, Delanka, Kudźel, W Kamjeńcach, Na šěrokim, Pola stareje dróhi, Pola kšibjeńčneje korčmy, Na wekselu (Přeměnjašk?).[4]

Přez Chelno wjedźe zwjazkowa dróha 96 z Budyšina do Wojerec. Wot lěta 1890 měješe wjes zastanišćo při železniskej čarje Budyšin–Rakecy, kotraž wjedźeše wot 1908 hač do Wojerec. W lěće 1999 bu wosobowy wobchad zastajeny a 2001 so čara zawrě.

 
Kulojty dom (Kugelhaus) při Wojerowskej dróze

Prěnje zawěsćene naspomnjenje nawsowca jako Cöln pochadźa z lěta 1519.[5] Starše naspomnjenja, kaž z lěta 1419, so poćahuja na Cölln při Sprjewi.

Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 zdźěla Budyske tachantstwo a zdźěla krajne hejtmanstwo.[2] Cyrkwinsce słušachu katolikojo ze starodawna do Budyskeje wosady, buchu pak w lěće 1915 z praktiskich přičin do Radworskeje wosady přefarowani. Ewangelscy Chelnjenjo słušeja do Michałskeje cyrkwje. Nimo toho bydli w Chelnje wěsty podźěl čłonow Bratrowskeje wosady.

Wobydlerstwo a rěč

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 272 wobydlerjow, mjez nimi 264 Serbow (97 %).[6] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 68,2 %.[7]

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 348 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 46,7 lět (Sakska: 46,4).[8]

Ewangelske dźěći z Chelna chodźachu hač do lěta 1938 do Wulkowjelkowskeje šule, wot toho lěta pak kaž katolske do blišeje Radworskeje.

  • Jurij Wanak (1764–1837) – wučer a přełožowar
  • Handrij Křižank (1829–1907) – originalna ludowa postawa, tak mjenowany „Eierjockel“
  • Michał Wjerab (1872–1932) – wučer, muzejownik a kulturny stawiznar
  • Korla Janak (1891–1968) – serbski rewolucionar a awtor
  • Jurij Měrćink (1914–1988) – serbski awtor, kubłar a direktor Serbskeje ludoweje uniwersity
  • Marja Rječkec (1924–1981) – wučerka a ludowa spisowaćelka

Literatura

wobdźěłać
  • Cölln/Chelno. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 241–243.


 
Powětrowy panorama Chelna ze starej wsu naprawo (2019)
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
  2. 2,0 2,1 Chelno w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
  4. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 12 (digitalizat).
  5. Ernst Eichler, Hans Walther: Ortsnamenbuch der Oberlausitz. I, Berlin 1975, str. 134
  6. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
  7. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [396 wobydlerjow, z nich 196 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 70 serbskich dźěći a młodostnych, 126 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  8. Wuslědki ludličenja 2011 za Radwor (pdf)
  Commons: Chelno – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije