Jatřob

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Wulkeje Dubrawy

Jatřob (němsce Jetscheba) je wjeska na wuchodźe sakskeho wokrjesa Budyšin, wot 1994 ke gmejnje Wulka Dubrawa słušaca. Wjeska leži w Hornjej Łužicy a serbskim sydlenskim rumje.

Jatřob
Jetscheba
Połoženje Jatřobja na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Jatřobja na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Wulka Dubrawa
zagmejnowanje: 1936 (do Komorowa)
wobydlerstwo: 73 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 6,08 km²
wysokosć: 138 metrow n.m.hł.
51.29694444444414.483611111111138
póstowe čisło: 02694
předwólba: 035934
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Jatřobjan/-ka
adjektiw:
Jatřobjanski
skłonowanje:
Jatřobja, Jatřobej, Jatřob, Jatřobom, w Jatřobje

Geografija

wobdźěłać

Jatřob leži w krajinje hornjołužiskeje hole a hatow něhdźe 14 kilometrow sewjernje Budyšina w přirěčnej łučinje Małeje Sprjewje. na sewjeru wupřestrěwaja so mjez Jatřobjom a wjeskomaj Rudej a Manjow lěsnišćo. Susodnej wjesce stej Kupoj na juhowuchodźe a Minakał na zapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Jatřobju: Hrjebje, Mjezrěki, Sćiny, Brězyny, Bunjowka, Popołk, Šěroke, Zahony, Přeroj, Hejkowač, Husak, Doły, Zahoncy, Chołmjana hora, Křiwc, Zachołm, Piskowač, Rudźany hat, Na rjabach, Prěni kut, Srěni kut, Łuhi, Wólše, Pod wuhonom, Stary hat, Wowče hórdy, Chójnowy hat, Pod chójcu, Kukače, Hajk, Zachójčki, Běłe hórki, Wulki wuhon, Za wopušemi.[2]

Sydlišćo so w lěće 1419 jako Jetzrebie prěni raz naspomni.[3] Hižo ze starodawna bě Jatřob wjesny dźěl Kupoje, tak so w lěće 1621 jako wudwór Kupojskeho ryćerkubła registruje. Wobě wjesce so 1936 do Komorowa a 1994 do Wulkeje Dubrawy zagmejnujetej. Za čas nacionalsocializma so wjesne mjeno 1938 na Habichtau germanizowaše, ale w lěće 1949 zaso wróćo přemjenuje.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Arnošt Muka zliči za swoju statistiku Serbow we 1880tych lětach 285 wobydlerjow za Kupoj a Jatřob, mjez kotrymiž běchu 257 Serbja (90 %).[4] W lěće 2022 bydleše w Jatřobje 73 wobydlerjow.

Ewangelscy Jatřobjenjo přisłušeja znajmjeńša z lěta 1614 ke Klukšanskej wosadźe.

Literatura

wobdźěłać
  • Kauppa/Kupoj mit Jetscheba/Jatřob. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 199–202.
  • M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 205–214.
  1. staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
  2. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 26 (digitalizat).
  3. Jatřob w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije