Brěmjo
Brěmjo (němsce Brehmen) je wjes ze 119 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wulka Dubrawa a leži mjez 165 a 180 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do 1. apryla 1936 samostatna gmejna.
| |||||
gmejna: | Wulka Dubrawa | ||||
zagmejnowanje: | 1936 | ||||
wobydlerstwo: | 119 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2,3 km² | ||||
wysokosć: | 165–180 metrow n.m.hł. | ||||
51.26722222222214.471388888889165–180
| |||||
póstowe čisło: | 02694 | ||||
předwólba: | 035934 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Chěža ze stołom při Zdźěrjanskej dróze | |||||
wikidata: Brěmjo (Q10365690)
|
Geografija
wobdźěłaćWjes leži něhdźe 15 kilometrow sewjernje Budyšina w hornjołužiskej holanskej a hatowej krajinje. Přez Brěmjo wjedźe wokrjesna dróha 7210, kotraž zwjazuje wjesku z dwaj kilometraj zdalenej zwjazkowej dróhu 156 w Zdźěri.
Susodne wjeski su Zdźěr na wuchodźe, Wulka Dubrawa na juhozapadźe a Chróst na zapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Łazy, Pola Płónča, Na klukach, Na smahach, Hromadnik, Wjazny, Pola Haja, Pola Zdźerje, Pola wětrnika, Bahna, Łužk, Dubina, Mileńcy.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPo sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny hasowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Brehnn pochadźa z lěta 1419.[4] Wjes podsteješe do lěta 1599 Minakałskemu ryćerkubłu, potom pak Budyskemu tachantstwu, čehoždla wostawaše dźěl Brěmjenjanow katolski. Woni přisłušeja Radworskej wosadźe, sčasami tež Zdźěrjanskej, ewangelscy pak Klukšanskej.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćW lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 129 wobydlerjow, mjez nimi 127 Serbow.[5]
1834 bě wot cyłkownje 111 wobydlerjow 62 katolikow, w lěće 1925 wučinichu woni 81 wot 165 wobydlerjow, mjeztym zo bě 82 ewangelskich Brěmjenjanow.
Pomniki
wobdźěłaćJako kulturne pomniki připóznate stej swjataj křižej ze serbskimi napisami při Serbskej a při Zejlerjowej dróze kaž tež chěža ze stołom při křižowanišću wobeju dróhow.
Wosobiny
wobdźěłać- Michał Lešawa (1843–62) – załožer ilustrowaneje serbskeje nowiny
Literatura
wobdźěłać- Sdier/Zdźěr und Brehmen/Brěmjo. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 213–216.
- M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 159–177.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 11 (digitalizat).
- ↑ Brěmjo w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłaćBrěmjo | Čelchow | Dalicy | Chróst | Chwaćicy | Jatřob | Ješicy | Klukš | Kobjelń | Komorow | Křiwa Boršć | Kupoj | Lichań | Mała Dubrawa | Margarěćina hěta | Nowe Zdźarki | Załhow | Zdźar | Zdźěr