Brěmjo

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejna Wulka Dubrawa

Brěmjo (němsce Brehmen) je wjes ze 119 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wulka Dubrawa a leži mjez 165 a 180 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do 1. apryla 1936 samostatna gmejna.

Brěmjo
Brehmen
Połoženje Brěmjenja na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Brěmjenja na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Wulka Dubrawa
zagmejnowanje: 1936
wobydlerstwo: 119 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 2,3 km²
wysokosć: 165–180 metrow n.m.hł.
51.26722222222214.471388888889165–180
póstowe čisło: 02694
předwólba: 035934
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Brěmjenjan/-ka
adjektiw:
Brěmjenjanski
skłonowanje:
Brěmjenja, Brěmjenju, Brěmjo, Brěmjenjom, w Brěmjenju
Chěža ze stołom při Zdźěrjanskej dróze
Chěža ze stołom při Zdźěrjanskej dróze

Chěža ze stołom při Zdźěrjanskej dróze

Geografija

wobdźěłać
 
Swjaty křiž ze serbskim napisom při Zejlerjowej

Wjes leži něhdźe 15 kilometrow sewjernje Budyšina w hornjołužiskej holanskej a hatowej krajinje. Přez Brěmjo wjedźe wokrjesna dróha 7210, kotraž zwjazuje wjesku z dwaj kilometraj zdalenej zwjazkowej dróhu 156 w Zdźěri.

Susodne wjeski su Zdźěr na wuchodźe, Wulka Dubrawa na juhozapadźe a Chróst na zapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Łazy, Pola Płónča, Na klukach, Na smahach, Hromadnik, Wjazny, Pola Haja, Pola Zdźerje, Pola wětrnika, Bahna, Łužk, Dubina, Mileńcy.[3]

Po sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny hasowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Brehnn pochadźa z lěta 1419.[4] Wjes podsteješe do lěta 1599 Minakałskemu ryćerkubłu, potom pak Budyskemu tachantstwu, čehoždla wostawaše dźěl Brěmjenjanow katolski. Woni přisłušeja Radworskej wosadźe, sčasami tež Zdźěrjanskej, ewangelscy pak Klukšanskej.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 129 wobydlerjow, mjez nimi 127 Serbow.[5]

1834 bě wot cyłkownje 111 wobydlerjow 62 katolikow, w lěće 1925 wučinichu woni 81 wot 165 wobydlerjow, mjeztym zo bě 82 ewangelskich Brěmjenjanow.

Jako kulturne pomniki připóznate stej swjataj křižej ze serbskimi napisami při Serbskej a při Zejlerjowej dróze kaž tež chěža ze stołom při křižowanišću wobeju dróhow.

Literatura

wobdźěłać
  • Sdier/Zdźěr und Brehmen/Brěmjo. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 213–216.
  • M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 159–177.
  1. staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
  2. staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 11 (digitalizat).
  4. Brěmjo w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
 
Powětrowy wobraz Brěmjenja
  Commons: Brěmjo – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije