Ješicy

wjes w Hornjej Łužicy; gmejnski dźěl Wulkeje Dubrawy

Ješicy (němsce Jeschütz) su wjeska ze 47 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Wulka Dubrawa a leža 165 m nad mórskej hładźinu. Běchu hač do lěta 1936 samostatna gmejna, potom najprjedy wjesny dźěl Chwaćic a su wot 1994 dźěl Wulkodubrawskeje gmejny.

Ješicy
Jeschütz
Połoženje Ješic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Ješic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Wulka Dubrawa
zagmejnowanje: 1936 (do Chwaćic)
wobydlerstwo: 47 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 2,03 km²
wysokosć: 165 metrow n.m.hł.
51.23388888888914.462222222222165
póstowe čisło: 02694
předwólba: 035934
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Ješičan/-ka
adjektiw:
Ješičanski
skłonowanje:
Ješic, Ješicam, Ješicy, Ješicami, w Ješicach

Geografija

wobdźěłać

Susodne wjeski su Mała Dubrawa na sewjeru, k Malešecam słušaca Delnja Hórka na juhowuchodźe a Chwaćicy na zapadźe. Na juhu namaka so Budyska rěčna zawěra.

Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako Gessicz pochadźa z lěta 1364.[3]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 67 wobydlerjow, mjez nimi 62 Serbow.[4] Ewangelscy Ješičenjo přisłušachu hač do lěta 1899 Malešanskej wosadźe a wot toho časa Chwačanskej.

Literatura

wobdźěłać
  • Quatitz/Chwaćicy mit Dahlowitz/Dalicy, Jeschütz/Ješicy und Kronförstchen/Křiwa Boršć. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 243–246.


 
Powětrowy wobraz Ješic
  1. staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
  2. staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
  3. Ješicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije