Dobrošecy
Dobrošecy (prjedy tež Dobrašecy;[2] němsce Doberschütz) su wjes ze 168 wobydlerjemi[3] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Malešecy a leža 154 m nad mórskej hładźinu a šěsć kilometrow sewjerowuchodnje Budyšina při Małej Sprjewi. Hač do lěta 1936 běchu samostatna gmejna.
| |||||
gmejna: | Malešecy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Delnjeje Hórki) | ||||
wobydlerstwo: | 168 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2,07 km² | ||||
wysokosć: | 154 metrow n.m.hł. | ||||
51.22055555555614.497777777778154
| |||||
póstowe čisło: | 02694 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Powětrowy wobraz Dobrošec | |||||
wikidata: Dobrošecy (Q160646)
|
Geografija
wobdźěłaćSusodne wjeski su Plusnikecy na sewjeru, Krakecy (Kubšiska gmejna) na juhu a Delnja Hórka zady hatow na zapadźe. Přez Dobrošecy wjedźe statna dróha S 109 (Budyšin–Niska).
Na hórce južnje Dobrošec namakaš běłu skału z mjenom Křemjelčka (zněmčene Tschemelschka abo Zschemelschka). Kaž mjeno hižo přeradźi, jedna so wo křemjeń, kotryž wustupi tež na druhich blakach wokoliny na powjerch zemje.
Stawizny
wobdźěłaćPo sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako sydło wěsteho knjeza Hugo de Doberswicze pochadźa z lěta 1280. Ležownostne knjejstwo měješe přez lětstotki z wjetšeho dźěla ryćerkubło we wjesce samej, při čimž słušeše wěsty podźěl tež Budyskej měšćanskej radźe.[4]
Wobydlerstwo a rěč
wobdźěłaćW lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 153 wobydlerjow, kotřiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[5] Ewangelscy wobydlerjo słušeja ze starodawna do Malešanskeje wosady.
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 164 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 47,9 lět (Sakska: 46,4).[6]
Wosobiny
wobdźěłać- Matej Dołhi (1704–86) – Ochranowski prócowar a załožer Małowjelkowskeje kolonije; narodźeny w Dobrošecach
Literatura
wobdźěłać- Niedergurig/Delnja Hórka mit Doberschütz/Dobrošecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 246–249.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 117 (online).
- ↑ 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Dobrošecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 52. → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)