Bošecy

wjes w Hornjej Łužicy; gmejnski dźěl Kubšic
(ze strony „Baschütz” sposrědkowane)

Bošecy (němsce Baschütz) su wjes z 232 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke Kubšiskej gmejnje a leža mjez 190 a 195 m nad mórskej hładźinu njedaloko Budyšina. Hač do lěta 1979 běchu samostatna gmejna z wjesnymaj dźělomaj Cyžecy (ze starodawna) a Nadźanecy (wot 1936; dźensa dźěl města Budyšin).

Bošecy
Baschütz
Połoženje Bošec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Bošec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Kubšicy
zagmejnowanje: 1979 (do Jenkec)
wobydlerstwo: 232 (31. decembra 2021)[1]
přestrjeń: 4,13 km²
wysokosć: 190–195 metrow n.m.hł.
51.17638888888914.4975190–195
póstowe čisło: 02627
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Boš(e)čan/-ka
adjektiw:
Boš(e)čanski
skłonowanje:
Bošec, Bošecam, Bošecy, Bošecami, w Bošecach
Bošečanski hród
Bošečanski hród

Bošečanski hród

Geografija

wobdźěłać

Susodne wjeski su Konjecy na wuchodźe, Kubšicy na juhowuchodźe, Jenkecy na juhozapadźe a Cyžecy na zapadźe.

Michał Rostok naliči 1887 slědowacej serbskej ležownostnej mjenje w Bošecach: Brosa a Sudźiny.[3]

Prěnje historiske naspomnjenje dróhowca jako Poswicz pochadźa z lěta 1349. Bošecy běchu hižo do 16. lětstotka sydło ryćerkubła, kotrež wukonješe ležownostne knjejstwo nad dźělom wsy. Tamny dźěl słušeše w lěće 1777 k Cyžečanskemu kubłu. Cyrkwinsce słušachu Bošečenjo znajmjeńša ze 16. lětstotka do Poršiskeje wosady.[4]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 246 wobydlerjow, z nich 239 Serbow (97 %).[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 40,1 %.[6]

W Bošecach wobsteji z lěta 1897 zakładna šula, na kotrejž so tež serbšćina wuwučuje.[7]

 
Powětrowy wobraz Bošec (2019)
  1. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  2. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
  4. Bošecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
  6. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [538 wobydlerjow, z nich 146 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 25 z pasiwnymi, 45 serbskich dźěći a młodostnych, 322 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  7. Lisćina šulow z poskitkom serbskeje wučby na webstronje Rěčneho centruma WITAJ
  Commons: Bošecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije