Družkecy

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Dobruše-Huski

Družkecy (němsce Drauschkowitz) su wjeska ze 74 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Hač do lěta 1974 běchu Družkecy samostatna gmejna z wjesnymaj dźělomaj Brězynka a Kočica, po tym najprjedy dźěl Husčanskeje gmejny. Wot lěta 1999 słušeja ke gmejnje Dobruša-Huska.

Družkecy
Drauschkowitz
Połoženje Družkec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Družkec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Dobruša-Huska
zagmejnowanje: 1974 (do Huski)
wobydlerstwo: 74 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 240 metrow n.m.hł.
51.15361111111114.345240
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Družkečan/-ka
adjektiw:
Družkečanski
skłonowanje:
Družkec, Družkecam, Družkecy, Družkecami, w Družkecach
Powětrowy wobraz Družkec
Powětrowy wobraz Družkec

Powětrowy wobraz Družkec

Geografija

wobdźěłać
 
Napohlad Družkec ze sewjera

Družkecy leža šěsć kilometrow juhozapadnje Budyšina a 240 metrow nad mórskej hładźinu w Hornjołužiskich honach. Susodne wjeski su Dźiwoćicy (gmejna Hodźij) na sewjeru, Hnašecy na juhowuchodźe, Nowe Družkecy na juhu a Brězynka na zapadźe. Nimo wsy wjedźe statna dróha S120 z Huski do Budyšina.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Kłobučk, Pod wińcu, Hela, Butranki, Při šerjenjacej chěžcy, Pola štyrjoch lipkow, Pola lipkow, Korbały, Pola kužoła, Hlinowe jamy, Šindrbišl [Schinderbüschel], Pječkec zahroda, Lada, Čorny hatk, Młynska łuka.[3]

Prěnje historiske naspomnjenje jako sydło knjeza Meynhard von Druzkewicz pochadźa z lěta 1353. Tež w sćěhowacych lětstotkach wukonješe ryćerkubło we wsy samej ležownostne knjejstwo tam a w někotrych wokolnych wjeskach.[4]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 60 wobydlerjow, wot tych 52 Serbow (87 %).[5] Ewangelscy Družkečenjo přisłušachu hač do 17. lětstotka Hodźijskej wosadźe, wot toho časa pak Hušćanskej.

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 14 (digitalizat).
  4. Družkecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 52. → wšě wjeski
  Commons: Družkecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije