Ćěchorjecy

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Dobruše-Huski

Ćěchorjecy (němsce Techritz) su hornjołužiska wjeska z 93 wobydlerjemi[2] na juhu Budyskeho wokrjesa w Sakskej, kotraž słuša wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska. Přisłušeja Hodźijskej ewangelskej wosadźe.

Ćěchorjecy
Techritz
Połoženje Ćěchorjec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Ćěchorjec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Dobruša-Huska
zagmejnowanje: 1936 (do Hnašec)
wobydlerstwo: 93 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 1,67 km²
wysokosć: 220 metrow n.m.hł.
51.15694444444414.373055555556220
póstowe čisło: 02692
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Ćěchorčan/-ka
adjektiw:
Ćěchorčanski
skłonowanje:
Ćěchorjec, Ćěchorjecam, Ćěchorjecy, Ćěchorjecami, w Ćěchorjecach
Stary Ćěchorčanski hród
Stary Ćěchorčanski hród

Stary Ćěchorčanski hród

Geografija

wobdźěłać

Wjeska leži při Běłonosličanskej wodźe, lěwym přitoku Sprjewje, we wysokosći wot 220 metrow nad mórskej hładźinu juhozapadnje Budyšina w hórkatych Hornjołužiskich honach. Sewjerozapadnje Ćěchorjec běži statna dróha S119 (Budyšin–Wjazońca).

Susodne wjeski su Hrubjelčicy na sewjerowuchodźe, Słónkecy na juhowuchodźe a Hnašecy na juhu.

 
Powětrowy wobraz (2019)

Prěnje historiske naspomnjenje jako Decherwicz pochadźa z lěta 1380. W lěće 1407 płaći jako allodium (swobodne kubło) a 1562 jako sydło ryćerkubła, kotrež wukonješe tež ležownostne knjejstwo we wsy. Cyrkwinsce słušachu Ćěchorjecy po reformaciji najprjedy do Budyskeje ewangelskeje wosady a wot lěta 1674 do Hodźijskeje.[3] Porno susodnym Hnašecam bě wjeska dźěl Hornjołužiskeho markhrabinstwa.

Hač do lěta 1936 běchu Ćěchorjecy samostatna gmejna a po tym hač do gmejnskeje reformy lěta 1994 dźěl Hnašečanskeje gmejny.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 118 wobydlerjow, z nich 102 Serbaj (86 %).[4] Při ludličenju 1925 bě wot cyłkownje 150 wobydlerjow 141 ewangelskich a dźewjeć katolskich.[3]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  2. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  3. 3,0 3,1 Ćěchorjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 60. → wšě wjeski
  Commons: Ćěchorjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije