Słónkecy
Słónkecy (němsce Schlungwitz) su wjes z 214 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Hač do lěta 1936 běchu Słónkecy samostatna gmejna, po tym najprjedy dźěl Hnašečanskeje gmejny a wot lěta 1999 słušeja ke gmejnje Dobruša-Huska.
| |||||
gmejna: | Dobruša-Huska | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Hnašec) | ||||
wobydlerstwo: | 214 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 1,09 km² | ||||
wysokosć: | 213–240 metrow n.m.hł. | ||||
51.14722222222214.383888888889213–240
| |||||
póstowe čisło: | 02692 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Sprjewiny móst w Słónkecach | |||||
wikidata: Słónkecy (Q10778600)
|
Geografija
wobdźěłaćWjes leži mjez 213 a 240 m nad mórskej hładźinu w Hornjołužiskich honach na lěwym brjoze Sprjewje. Susodne wjeski su Hrubjelčicy na sewjeru, Dobruša na sewjerowuchodźe, Dźěžnikecy (gmejna Hornja Hórka) na juhowuchodźe, Čorne Noslicy na juhu, Hnašecy na zapadźe a Ćěchorjecy na sewjerozapadźe. Přez Słónkecy wjedźe wokrjesna dróha K7253 z Hnašec do Budyšina.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Wulke polo, Jězory, Hórki, Doł, Zahončk, W łukach, Podejkar?, Brězynki, Klóštr, Lada, Bjaron, Podowsy, Butkowy, Hrabonki, Nowy swět, Brězyny, Dołhe, W chójnach, Na skałach, Wólšinki = na Wólšinkach.[3]
Stawizny
wobdźěłaćSydlerskostawiznisce su Słónkecy nadróžny nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Slonkewicz pochadźa z lěta 1363. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Warnočanske ryćerkubło.[4] Kaž Hnašecy njesłušachu Słónkecy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 110 wobydlerjow, z nich 95 Serbow (86 %).[5]
Ewangelscy Słónkečenjo přisłušeja z lěta 1689 Husčanskej wosadźe. Do toho běchu do Budyskeje Michałskeje cyrkwje zafarowani.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
- ↑ Słónkecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłaćBěłe Noslicy | Brězynka | Cokow | Ćěchorjecy | Demjany | Dobruša | Drječin | Družkecy | Hnašecy | Holca | Hrubjelčicy | Hunćericy | Huska | Kočica | Kosarnja | Nowa Wjes | Nowe Demjany | Nowe Družkecy | Přišecy | Słónkecy | Warnoćicy