Dźiwoćicy

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Hodźija

Dźiwoćicy (němsce Siebitz) su wjeska ze 74 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słušeja ke gmejnje Hodźij a leža 221 metrow nad mórskej hładźinu. Ze starodawna su Dźiwoćicy wjesny dźěl Małeje Boršće.

Dźiwoćicy
Siebitz
Połoženje Dźiwoćic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Dźiwoćic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Hodźij
wobydlerstwo: 74 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 221 metrow n.m.hł.
51.16472222222214.346111111111221
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Dźiwočan/-ka
adjektiw:
Dźiwočanski
skłonowanje:
Dźiwoćic, Dźiwoćicam, Dźiwoćicy, Dźiwoćicami, w Dźiwoćicach
Powětrowy wobraz Dźiwoćic
Powětrowy wobraz Dźiwoćic

Powětrowy wobraz Dźiwoćic

Geografija

wobdźěłać

Susodne wjeski su Mała Boršć w sewjerowuchodźe, Družkecy w juhu a Žičeń ze Žičenkom w zapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Dźiwoćicach: Korbały (čorna hora), Butřanki, Wińca, Mała wińca, Hornje kerki, Młynski hat, Nowa dróha, Stara dróha, Kulec hory (Kurwic hory), Larasec lěsk, Tórfowe jamy, Pasnik (pola wara), Srěnja łuka, Hrodźiško, Prěnje kerčki, Druhe kerčki, Tymješća, Na ladach.[3]

 
Chěža ze stołom wosrjedź Dźiwoćic (čo. 14)

Po sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Dewecicz pochadźa z lěta 1374. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło w susodnej Małej Boršći. Cyrkwinsce słušeja Dźiwoćicy ze starodawna do Hodźijskeje wosady.[4].

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 121 wobydlerjow, z nich 108 Serbow (89 %).[5]

Dźiwoćicy běchu ze sydłom Serbskeho ewangelsko-lutherskeho misionskeho towarstwa pod nawodom ludoweho basnika Pětra Młónka, kotrež so měsačnje w domje kublerja Łonjerja (Lehnert) w Cokowje zetkawaše.

Serbski ludowy basnik Pětr Młónk bydleše přez lětdźesatki na statoku čo. 3 w Dźiwoćicach. Domske je so jako kulturny pomnik hač do dźensnišeho wobchowało.

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 26 (digitalizat).
  4. Dźiwoćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
  Commons: Dźiwoćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije