Cokow
Cokow (němsce Zockau) je hornjołužiska wjes ze 94 wobydlerjemi[2] na juhu Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska.
| |||||
gmejna: | Dobruša-Huska | ||||
zagmejnowanje: | 1950 (do Huski) | ||||
wobydlerstwo: | 94 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2,85 km² | ||||
wysokosć: | 224 metrow n.m.hł. | ||||
51.20722222222214.568055555556224
| |||||
póstowe čisło: | 02633 | ||||
předwólba: | 035930 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Cokow (Q160855)
|
GeografijaWobdźěłać
Leži něhdźe dźesać kilometrow zapadnje Budyšina, tři kilometry južnje Hodźija a 224 metrow nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje při Čornicy.
Susodne wjeski su Brěza w Hodźijskej gmejnje na sewjeru, Hunćericy a Huska na juhowuchodźe, Mjedźojz (gmejna Zemicy-Tumicy) na zapadźe a Nowe Spytecy na sewjerozapadźe.
StawiznyWobdźěłać
Po sydlišćowej formje je Cokow nawsowc. Prěni raz naspomni so pisomnje hižo w lěće 1238 jako sydło wěsteho knjeza Gerlachus miles de Zokowa. W slědowacych lětstotkach podsteješe wjes wšelakorym knjezam. Hišće w lěće 1559 słušeše do wobsydstwa Biskopičanskeje měšćanskeje rady, 1560 pak wukonješe hižo Póckowske ryćerkubło ležownostne knjejstwo we wjesce. 1696 běše we wobsydstwje ryćerkubła w Počaplicach a 1764 měješe swójske ryćerkubło.[3]
Cyrkwinsce přisłušachu Cokowčenjo hižo w 16. lětstotku Husčanskej ewangelskej wosadźe.
Hač do lěta 1950 bě Cokow samostatna gmejna a po tym najprjedy wjesny dźěl Huski.
WobydlerstwoWobdźěłać
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 128 wobydlerjow, mjez nimi 106 Serbow (83 %).[4] 1925 bě wot cyłkownje 194 wobydlerjow 186 ewangelskich a sydom katolskich.
WosobinyWobdźěłać
- Eberhard Dučman (1926–2005), twarski inženjer, profesor; rodźeny w Cokowje
ŽórłaWobdźěłać
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ Cokow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 61. → wšě wjeski
WotkazWobdźěłać
Běłe Noslicy | Brězynka | Cokow | Ćěchorjecy | Demjany | Dobruša | Drječin | Družkecy | Hnašecy | Holca | Hrubjelčicy | Hunćericy | Huska | Kočica | Kosarnja | Nowa Wjes | Nowe Demjany | Nowe Družkecy | Přišecy | Słónkecy | Warnoćicy