Dobrošicy
Dobrošicy (němsce Doberschütz) su wjes ze 129 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słušeja ke gmejnje Njeswačidło a leža 155 m nad mórskej hładźinu. Hač do lěta 1974 běchu samostatna gmejna z wjesnym dźělom Koslow (wot 1936).
| |||||
gmejna: | Njeswačidło | ||||
zagmejnowanje: | 1974 | ||||
wobydlerstwo: | 129 (31. decembra 2022)[1] | ||||
wysokosć: | 155 metrow n.m.hł. | ||||
51.27083333333314.269444444444155
| |||||
póstowe čisło: | 02699 | ||||
předwólba: | 035933 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Dobrošicy na karće z lěta 1884 | |||||
wikidata: Dobrošicy (Q160942)
|
Susodne wjeski su Koslow w sewjeru, Liša Hora we wuchodźe, Jaseńca (gmejna Bóšicy) w juhu a Hórki (gmejna Chrósćicy) w juhozapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako sydło wěsteho knjeza Johannes de Doberswicz pochadźa z lěta 1350. Tež w přichodnych lětstotkach běchu Dobrošicy knježe sydło a stejišćo ryćerkubła, kotrež wukonješe ležownostne knjejstwo we wsy.[3]
Swójsku šulu mějachu we wsy jenož 14 lět, a to wot 1948 do 1962 na tamnišim hrodźe.[4]
Wobydlerstwo a rěč
wobdźěłaćWe 1880tych lětach mějachu Dobrošicy po Mukowej statistice 132 wobydlerjow, z nich 122 Serbow (92 %).[5] W lěće 1925 bě wot 153 wobydlerjow 145 katolskich (95 %). Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 73,4 %.[6]
W lěće 1995 mějachu Dobrošicy 140 wobydlerjow, z nich 99 serbsce rěčacych (70,7 %).[7] We wsy nadeńdźe so katolska kapałka swj. Jana Křćenika, kotraž słuša ke Chróšćanskej wosadźe. Ewangelska diaspora přisłuša Njeswačanskej wosadźe.
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 107 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 48,3 lět (Sakska: 46,4).[8]
Ležownostne mjena
wobdźěłaćArnošt Muka je slědowace ležownostne mjena w swojej Statistice zapisał: Zahon, Sćiny, Jasno, Krušwiny, na Babach.
Wosobiny
wobdźěłać- Michał Mič (1879–1946) – farar, domiznowědnik
- Jakub Šajba (1899–1956) – pismikistajer, nakładnik, starosta Sokoła a Domowinski funkcionar
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
- ↑ Dobrošicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Alfons Handrik: Šula w Dobrošicach jenož krótki čas wobstała. SN, 14. julija 2016, str. 6
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 52. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [319 wobydlerjow, z nich 138 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 8 z pasiwnymi, 88 serbskich dźěći a młodostnych, 85 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Jurij Knebel: Dobrošicy – hišće serbska wjes. W Rozhledźe 9/1995 [45], str. 313–315
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Njeswačidło (pdf)