Króńca

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Njeswačidła

Króńca (němsce Krinitz) je hornjołužiska wjeska ze 37 wobydlerjemi[2] w srjedźišću Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1993 k Njeswačanskej gmejnje. Sydlišćo, kotrež je ze starodawna wjesny dźěl Wbohowa, leži zapadnje Čornicy.

Króńca
Krinitz
Połoženje Króńcy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Króńcy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Njeswačidło
wobydlerstwo: 37 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 158 metrow n.m.hł.
51.24361111111114.337777777778158
póstowe čisło: 02699
předwólba: 035933
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Króńčan/-ka
adjektiw:
Króńčanski
skłonowanje:
Króńcy, Króńcy, Króńcu, Króńcu, w Króńcy
Něhdyši młyn
Něhdyši młyn

Něhdyši młyn

Geografija

wobdźěłać

Susodne wsy su Wbohow na sewjeru, Łuh na wuchodźe a Zarěč na juhu. Zapadnje Króńcy nadeńdźe so Wětrowska deponija.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Sekera, Rudźiny, Dźěłošća, Špitanki, Hórki, Znamše, Skiba, Smažki.[3]

Wjeska naspomni so prěni raz w lěće 1419 jako Crebenitz.[4] Ležownostne knjejstwo měješe we 18. lětstotku Wbohowske ryćerkubło. Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Njeswačanskej wosadźe.

 
Powětrowy wobraz Króńcy (2018)

Literatura

wobdźěłać
  • Uebigau/Wbohow mit Krinitz/Króńca und Luga/Łuh. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 216–220.


  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 22 (digitalizat).
  4. Króńca w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  Commons: Króńca – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije