Króńca
wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Njeswačidła
Króńca (němsce Krinitz) je hornjołužiska wjeska ze 37 wobydlerjemi[2] w srjedźišću Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1993 k Njeswačanskej gmejnje. Sydlišćo, kotrež je ze starodawna wjesny dźěl Wbohowa, leži zapadnje Čornicy.
| |||||
gmejna: | Njeswačidło | ||||
wobydlerstwo: | 37 (31. decembra 2022)[1] | ||||
wysokosć: | 158 metrow n.m.hł. | ||||
51.24361111111114.337777777778158
| |||||
póstowe čisło: | 02699 | ||||
předwólba: | 035933 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Něhdyši młyn | |||||
wikidata: Króńca (Q1789023)
|
Geografija
wobdźěłaćSusodne wsy su Wbohow na sewjeru, Łuh na wuchodźe a Zarěč na juhu. Zapadnje Króńcy nadeńdźe so Wětrowska deponija.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Sekera, Rudźiny, Dźěłošća, Špitanki, Hórki, Znamše, Skiba, Smažki.[3]
Stawizny
wobdźěłaćWjeska naspomni so prěni raz w lěće 1419 jako Crebenitz.[4] Ležownostne knjejstwo měješe we 18. lětstotku Wbohowske ryćerkubło. Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Njeswačanskej wosadźe.
Literatura
wobdźěłać- Uebigau/Wbohow mit Krinitz/Króńca und Luga/Łuh. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 216–220.
Žórła
wobdźěłaćWotkaz
wobdźěłać Commons: Króńca – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow