Zarěč
Zarěč (zestarjene Zaryč;[2] němsce Saritsch) je wjes ze 120 wobydlerjemi[3] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša ke gmejnje Njeswačidło a leži 158 m nad mórskej hładźinu při Čornicy.
| |||||
gmejna: | Njeswačidło | ||||
zagmejnowanje: | 1993 | ||||
wobydlerstwo: | 120 (31. decembra 2022)[1] | ||||
wysokosć: | 158 metrow n.m.hł. | ||||
51.23527777777814.333055555556158
| |||||
póstowe čisło: | 02699 | ||||
předwólba: | 035933 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Stary Zarěčanski wětrnik (dźensa blisko Chasowa) | |||||
wikidata: Zarěč (Q162636)
|
Geografija
wobdźěłaćSusodne wjeski su Króńca na sewjeru, Łuh na sewjerowuchodźe, Łahow na juhu a Banecy na juhozapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Koblowach, Na kerchowčku, Pola lěsa, Dźowči kut, Marjowki, Rudźiny, Rubiško, Paseńk, Hłubina, Łajec hat, Hłohončki, Maruški, Na Hakowskim.[4]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Scharezk pochadźa z lěta 1412.[5] Hač do lěta 1993 běše samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Banecy, Króńca, Łahow, Wbohow a Wutołčicy (wot 1936).
Wobydlerstwo a rěč
wobdźěłaćW lěće 1884 měješe Zarěč po Mukowej statistice 122 wobydlerjow, z nich 111 Serbow (91 %).[6] Arnošt Černik zwěsći w Zarěčanskej gmejnje 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 32,7 %.[7]
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 130 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 46,1 lět (Sakska: 46,4).[8]
Ewangelscy Zarěčenjo přisłušeja Njeswačanskej wosadźe.
Literatura
wobdźěłać- Saritsch/Zarěč. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 237sl.
- Měrćin Kral-Zarěčanski: Přeměnjenje wjesneho załožka Zarěča z přepołoženjom knježeho kubła. We Łužicy čo. 4/1924, str. 10–15.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 983 (online).
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 22 (digitalizat).
- ↑ Zarěč w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [792 wobydlerjow, z nich 177 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 17 z pasiwnymi, 65 serbskich dźěći a młodostnych, 533 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Njeswačidło (pdf)