Wulki Wjelkow

wjes w Budyskim wokrjesu, měšćanski dźěl Budyšina

Wulki Wjelkow (němsce Großwelka) je hornjołužiska wjes z 258 wobydlerjemi[2], kotraž słuša wot lěta 1999 k městu Budyšinej.

Wulki Wjelkow
Großwelka
Połoženje Wulkeho Wjelkowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Wulkeho Wjelkowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1936 (do Małeho Wjelkowa)
wobydlerstwo: 258 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 200–215 metrow n.m.hł.
51.21083333333314.383611111111200–215
póstowe čisło: 02625
předwólba: 035935
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Wulkowjelkowčan/-ka
adjektiw:
Wulkowjelkowski
skłonowanje:
Wulkeho Wjelkowa, Wulkemu Wjelkowej, Wulki Wjelkow, Wulkim Wjelkowom, we Wulkim Wjelkowje
Wulki Wjelkow
Wulki Wjelkow
Wjelkowski hród w lěće 1859
Wjelkowski hród w lěće 1859

Wjelkowski hród w lěće 1859

Geografija

wobdźěłać

Wulki Wjelkow leži něhdźe štyri kilometry sewjerozapadnje Budyskeho stareho města njedaloko Małeho Wjelkowa. Susodne wjeski su Chelno (gmejna Radwor) na sewjeru, Mały Wjelkow na wuchodźe, Zajdow na juhowuchodźe, Słona Boršć na juhozapadźe a Smochćicy na zapadźe. Južnje wsy zběha so 249 metrow wysoka hórka Wiwalca, kotraž słužeše prjedy jako straža.

Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1416 jako großin Welkaw. Starše naspomnjenje sydła wěsteho knjeza Everhardus de Wilchow z lěta 1225 so jasnje přirjadować njehodźi a snano k Wjelkowej pola Halštrowa słuša. Přiwšěm měješe tež Wulki Wjelkow swoje ryćerkubło, kotrež wukonješe přez lětstotki ležownostne knjejstwo we wjesce. Jeho wokolne murje su tež dźensa hišće widźeć a steja pod pomnikoškitom.

Hač do lěta 1936 bě Wulki Wjelkow samostatna gmejna, potom so do Małeho Wjelkowa zagmejnowa, z kotrymž přińdźe 1999 do Budyšina.

Wobydlerstwo

wobdźěłać
staroba wosoby podźěl
0–6 lět 11 4,4 %
6–18 lět 29 11,7 %
18–30 lět 33 13,3 %
30–40 lět 22 8,9 %
40–50 lět 55 22,2 %
50–65 lět 59 23,8 %
65–80 lět 29 11,7 %
> 80 lět 10 4,0 %

We 1880tych lětach měješe Wulki Wjelkow po Arnošta Mukowej statistice 204 wobydlerjow, mjez nimi 165 Serbow (81 %) a 39 Němcow.[3]

W lěće 2010 bě přerěznemu Wulkowjelkowčanej 42,5 lět (hlej tabulku). 16,1 % wobydlerjow bě młódšich hač 18 lět a 15,7 % bě w rentnarskej starobje.

2010 bě wot 248 wobydlerjow 53 ewangelskich (21,4 %) a 37 katolskich (14,9 %). Wjetšina wot 63,7 % wobydlerjow njepřisłušeše žanomu nabožinskemu zhromadźenstwu[4] Ewangelscy wěriwi słušeja wot lěta 1930 k Budyskej Michałskej wosadźe.

Hač do lěta 2002 měješe Wulki Wjelkow swójsku šulu, wot toho časa chodźa dźěći ze wsy pak do Budyšina, pak do Radworja.

  • Michał Haupt (1750–99), wučer, přełožowar, kěrlušer; zemrěty we Wulkim Wjelkowje
  • Ernst Rychtar (1810–72), rěčnik, narodny prócowar; rodźeny we Wulkim Wjelkowje
 
Powětrowy wobraz Wulkeho Wjelkowa

Literatura

wobdźěłać
  • Kleinwelka/Mały Wjelkow, Großwelka/Wulki Wjelkow und Kleinseidau/Zajdow. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 254–259.
  • M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 3–41.
  1. staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
  2. staw: 31. decembra 2023; statistiska rozprawa města Budyšina
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
  4. Měšćanske zarjadnistwo Budyšin: Statistiska rozprawa po měšćanskich dźělach. Februar 2011. (pdf; 2,0 MB)
  Commons: Wulki Wjelkow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Wulki Wjelkow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije