Lipič

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Radworja
(ze strony „Lippitsch” sposrědkowane)

Lipič (němsce Lippitsch) je wjes z 203 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1999 ke gmejnje Radwor a leži 136 m nad mórskej hładźinu wosrjedź krajiny hornjołužiskeje hole a hatow sewjernje Minakała při Sprjewicy.

Lipič
Lippitsch
Połoženje Lipiča na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Lipiča na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Radwor
zagmejnowanje: 1977 (do Minakała)
wobydlerstwo: 203 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 6,82 km²
wysokosć: 136 metrow n.m.hł.
51.31194444444414.441388888889136
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035935
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lipičan/-ka
adjektiw:
Lipičanski
skłonowanje:
Lipiča, Lipičej, Lipič, Lipičom, w Lipiču
Sprjewica blisko Lipiča
Sprjewica blisko Lipiča

Sprjewica blisko Lipiča

Susodne wjeski su Wjesel na wuchodźe, Hat a Minakał na juhowuchodźe, Psowje na juhozapadźe a Hermanecy na sewjerozapadźe. Sewjernje Lipiča namaka so jedna z najwjetšich lěsnych kónčinow Hornjeje Łužicy.

 
Saksko-pruski měznik při Małej Sprjewi mjez Lipičom a Hermanecami

Sydlerskostawiznisce je Lipič nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Lyppitcz je z lěta 1350[3]. Znajmjeńša ze 16. lětstotka bě wjes tež knježe sydło.

Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźe cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej, Lipič wosta pak sakski. Hranica běžeše hač do lěta 1945 mjez Lipičom a Hermanecami přez Mału Sprjewju.

Hač do lěta 1977 bě Lipič samostatna gmejna, mjez 1977 a 1999 Minakałski wjesny dźěl.

Wobydlerstwo a rěč

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 219 wobydlerjow, mjez nimi 206 Serbow (94 %).[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 63,7 %.[5]

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 185 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 45,9 lět (Sakska: 46,4).[6]

Křesćanscy Lipičenjo su přewažnje protestanća, kiž přisłušeja Minakałskej wosadźe.

Literatura

wobdźěłać
  • Lippitsch/Lipič. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 142–146.


  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Radwor
  3. Lipič w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [295 wobydlerjow, z nich 128 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 14 z pasiwnymi, 46 serbskich dźěći a młodostnych, 107 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  6. Wuslědki ludličenja 2011 za Radwor (pdf)
  Commons: Lipič – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije