Lutyjecy

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Hodźija
(ze strony „Leutwitz” sposrědkowane)

Lutyjecy (prjedy tež Lutojecy; němsce Leutwitz) su mała wjeska z 52 wobydlerjemi[2] w srjedźišću hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin, kotraž słuša wot lěta 1974 k Hodźijskej gmejnje. Hač do lěta 1936 běchu Lutyjecy samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Spytec.

Lutyjecy
Leutwitz
Połoženje Lutyjec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Lutyjec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1936 (do Spytec)
wobydlerstwo: 52 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 235 metrow n.m.hł.
51.17694444444414.260277777778235
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lutyječan/-ka
adjektiw:
Lutyječanski
skłonowanje:
Lutyjec, Lutyjecam, Lutyjecy, Lutyjecami, w Lutyjecach

Geografija

wobdźěłać

Wjes leži 235 m nad mórskej hładźinu njedaloko Tuchorja w hornjołužiskich honach. Susodne wjeski su Njezdašecy na sewjerowuchodźe, Spytecy na juhowuchodźe, Chanecy a Počaplicy (gmejna Zemicy-Tumicy) na juhu, Stachow na juhozapadźe a Wulki Wosyk (gmejna Porchow) na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Šije, Bloha, Mroki, Pola skalanskeho młyna, Ladki, Rodźency, Doły, Babiny, Třepjelcy, Lišče jamy.[3]

Sydlerskostawiznisce su Lutyjecy kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Luthewicz je z lěta 1292[4]. Ležownostne knjejstwo měješe hač do 19. lětstotka Klóšter Marijina hwězda.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 112 wobydlerjow, mjez nimi 103 Serbow (92 %).[5]

Křesćanscy Lutyječenjo přewažnje su protestanća a přisłušeja Hodźijskej wosadźe.

 
Powětrowy wobraz Lutyjec
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 20 (digitalizat).
  4. Lutyjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
  Commons: Lutyjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije