Brěza (wjes)

wjes w Hornjej Łužicy; gmejnski dźěl Hodźija

Brěza (němsce Birkau) je wjes z 99 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša ke gmejnje Hodźij a leži 238 m nad mórskej hładźinu.

Brěza
Birkau
Połoženje Brězy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Brězy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1936
wobydlerstwo: 99 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 238 metrow n.m.hł.
51.16138888888914.304166666667238
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Brězowčan/-ka
adjektiw:
Brězowski
skłonowanje:
Brězy, Brězy, Brězu, Brězu, w Brězy
Něhdyše ryćerkubło w Brězy
Něhdyše ryćerkubło w Brězy

Něhdyše ryćerkubło w Brězy

Geografija

wobdźěłać

Wjes nadeńdźe so něhdźe dźewjeć kilometrow zapadnje Budyšina a dwaj kilometraj juhozapadnje Hodźija, južnje statneje dróhi S 111 (Budyšin–Biskopicy).

Susodne wjeski su Zemichow na sewjeru, Žičeń na wuchodźe, Cokow na juhu a Nowe Spytecy na zapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Brězy: Hajnrichec kerčki, Mordarski doł, Pola lipkow, Pola třoch kamjenjow, Pječkec lada.[3]

Prěnje historiske naspomnjenje nawsowca jako Berka pochadźa z lěta 1377. Kaž Hodźij njesłušeše do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale bě jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.

Spočatk 17. lětstotka podsteješe Brěza Wjazońčanskemu ryćerkubłu, kotrež wobhospodarješe tež swójski wudwór we wsy. W lěće 1777 wukonješe Darinske ryćerkubło ležownostne knjejstwo. Cyrkwinsce słuša Brěza ze starodawna do Hodźijskeje wosady.[4]

Hač do lěta 1936 bě Brěza samostatna wjesna gmejna.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 103 wobydlerjow, z kotrychž bě 85 Serbow (83 %).[5] 1925 bě wot cyłkownje 129 wobydlerjow 124 ewangelskich, třo reformowani a dwaj katolikaj.

 
Powětrowy wobraz wjeski
  Commons: Brěza – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 24 (digitalizat).
  4. Brěza w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije