Praskow
Praskow (němsce Preske) je hornjołužiska wjes zapadnje Budyšina, kotraž ke gmejnje Hodźij słuša. Ma 41 wobydlerjow.[2]
| ||
| gmejna: | Hodźij | |
| wobydlerstwo: | 41 (31. decembra 2022)[1] | |
| wysokosć: | 200–215 metrow n.m.hł. | |
51.17388888888914.342222222222200–215
| ||
| póstowe čisło: | 02633 | |
| předwólba: | 035930 | |
 Měznik při něhdyšej mišnjansko-hornjołužiskej hranicy w Praskowje | ||
wikidata: Praskow (Q10770636)
| ||
GeografijaWobdźěłać
Wjeska nadeńdźe so někak połdra kilometra juhowuchodnje Hodźijskeje cyrkwje južnje statneje dróhi S 111. Dalše wokolne wsy su Nowe Błohašecy na sewjerowuchodźe, Mała Boršć na juhowuchodźe, Dźiwoćicy na juhu a Žičeń na juhozapadźe.
StawiznyWobdźěłać
Wjeska naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1580 jako Prascko a běše ze starodawna gmejnski dźěl Małeje Boršće.[3] Wot lěta 1241 běžeše hranica mjez Mišnjanskim wobsydstwom wokoło Hodźija a Hornjej Łužicu při Praskowskej rěčce přez wjes, kotraž wobsteješe tuž z Mišnjanskeje a Łužiskeje strony. Měznik při mosćiku dopomina na dźělenje wjeski.
Po Mukowej statistice měješe Praskow we 1880tych lětach cyłkownje 65 wobydlerjow, z nich 60 Serbow a pjeć Němcow.[4] Při puću do Małeje Boršće dopomina prosty wopomnjenski kamjeń na ludoweho basnika Pětra Młónka, kotrehož na tym městnje w februarje 1887 Boža ručka zaja.
ŽórłaWobdźěłać
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
- ↑ 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
- ↑ Praskow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski
WotkazWobdźěłać
.svg){kind=small}
| Hodźij: | Bóšericy | Brěza | Darin | Debiškow | Janecy | Zemichow |
| Koblicy: | Běčicy | Čěškecy | Dobranecy | Mała Praha | Njezdašecy |
| Mała Boršć: | Dźiwoćicy | Hornja Boršć | Nowe Błohašecy | Praskow | Tři Hwězdy |
| Prěčecy: |
Baćoń | Čornecy | Haslow | Liboń | Myšecy | Pozdecy | Sulšecy |
| Spytecy: | |
| Žičeń: | |