Běčicy

**Běčicy**
Pietzschwitz
	Połoženje Běčic na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Běčic na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Hodźij
zagmejnowanje:	1936 (do Koblic)
wobydlerstwo:	93 (31. decembra 2022)
wysokosć:	172 metrow n.m.hł.
	51.19944444444414.296388888889172 Koordinaty: 51° 11′ 58″ S, 14° 17′ 47″ W
póstowe čisło:	02633
předwólba:	035930
	wobydler/ka:; Běčan/-ka
	adjektiw:; Běčanski, Běčowski
	skłonowanje:; Běčic, Běčicam, Běčicy, Běčicami, w Běčicach
	Zajězd do něhdyšeho knježeho dwora w Běčicach Zajězd do něhdyšeho knježeho dwora w Běčicach
	wikidata: Běčicy (Q10366821)

Běčicy (němsce Pietzschwitz) su hornjołužiska wjes při Dołhej wodźe, kotraž słuša ke gmejnje Hodźij. Maja 93 wobydlerjow.^[2]

Geografija

Běčicy a wokolina na karće z lěta 1884

Wjeska nadeńdźe so něhdźe tři kilometry sewjerozapadnje Hodźija při woběmaj bokomaj Dołheje wody, krótko před jeje wuliwom do Čornicy, a njedaloko awtodróhi A 4. Susodne wsy su Prěčecy na sewjerowuchodźe, Darin na juhu, Njezdašecy na juhozapadźe, Koblicy na zapadźe kaž tež Čěškecy na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Popec kuty, Barec strónje, Deleńkec wopuš, Při plantaži, Jězor, Dubrawka, Na ladach, Na liščej horje, Na młynskej horje, Pola wuhona, Pola pěskowej jamy, Pola dubčka, Deleńkec łuka, Pola křižneho puća, Pola Muterec kerčkow.^[3]

Stawizny

Po sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako allodium (kubło) wěsteho knjeza Hermannus de Pictzwicz pochadźa z lěta 1225. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wsy samej. Cyrkwinsce słuša wjes ze starodawna do Hodźijskeje wosady.^[4] Kaž Hodźij njesłušachu Běčicy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.

Hač do lěta 1936 tworjachu Běčicy samostatnu gmejnu, doniž so do Koblic njezagmejnowachu. Wot lěta 1994 su dźěl Hodźijskeje gmejny.

Wobydlerstwo

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 116 wobydlerjow, mjez nimi 103 Serbow (89 %).^[5] 1925 bě wot cyłkownje 140 wobydlerjow 135 ewangelskich a pjeć katolikow.

Wosobiny

Michał Frencel (1628–1706) – farar, rěčespytnik, sobuzałožer hornjoserbskeje spisowneje rěče; rodźeny w Běčicach

Powětrowy wobraz Běčic z juha

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
↑ 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 21 (digitalizat).
↑ Běčicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski

Wotkaz

Commons: Běčicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Hodźija

Hodźij:	Bóšericy \| Brěza \| Darin \| Debiškow \| Janecy \| Zemichow
Koblicy:	Běčicy \| Čěškecy \| Dobranecy \| Mała Praha \| Njezdašecy
Mała Boršć:	Dźiwoćicy \| Hornja Boršć \| Nowe Błohašecy \| Praskow \| Tři Hwězdy
Prěčecy:	Baćoń \| Čornecy \| Haslow \| Liboń \| Myšecy \| Pozdecy \| Sulšecy
Spytecy:	Lutyjecy \| Nowe Spytecy
Žičeń:	Žičenk

[1] staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij

[2] 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 21 (digitalizat).

[4] Běčicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]