Jabłońc
Jabłońc (němsce Gablenz) je hornjołužiska gmejna na sewjeru sakskeho wokrjesa Zhorjelc, při braniborskej hranicu. Leži 138 m nad mórskej hładźinu a ma wokoło 1800 wobydlerjow.
Zakładne daty | ||
---|---|---|
stat | Němska | |
zwjazkowy kraj | Sakska | |
wokrjes | Zhorjelski | |
wysokosć | 138 metrow n.m.hł. | |
přestrjeń | 14,74 km² | |
wobydlerstwo | 1.573 (31. dec 2023)[1] | |
hustosć zasydlenja | 107 wob. na km² | |
póstowe čisło | 02953 | |
předwólba | (+49) 03576 | |
awtowa značka | GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI | |
Politika a zarjadnistwo | ||
adresa | Berlinska dróha 47 02953 Mužakow | |
Połoženje Jabłońca w Sakskej | ||
wikidata: Jabłońc (Q506150)
|
Gmejna słuša oficielnje do serbskeho sydlenskeho ruma.
Geografija
wobdźěłaćJabłońc nadeńdźe so w lěsojtej krajinje Mužakowskeje hole. Susodne gmejny su Jemjelica-Źěwink (wokrjes Sprjewja-Nysa) na sewjeru, Mužakow a Krušwica na wuchodźe, Běła Woda na juhu a Dźěwin na zapadźe.
Přez wjes ćeče rěčka Radošnica (Räderschnitza), kotraž so pola Mužakowa do Nysy wuliwa.
Stawizny
wobdźěłaćWjes naspomni so prěni raz w lěće 1268 jako Gabelenze a słušeše přez lětstotki jako wudwór k Mužakowskemu stawowemu knjejstwu. Hižo wokoło lěta 1500 steješe tu farska cyrkej.[2]
Wobydlerstwo a rěč
wobdźěłaćPo Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 755 wot cyłkownje 793 Jabłońčanow serbsce (95 %).[3] Njehladajo na to chodźachu w cyłej wosadźe 740 wosadnych k němskej a jenož 371 k serbskej spowědźi. Hač do smjerće fararja Alwina Konika w lěće 1876 so w Jabłońcu tež serbsce prědowaše. Po tym měješe wosada němskeho fararja, kotryž pak Jabłońc dla falowacych rěčnych kmanosćow zaso wopušći. Wšitke pačerske dźěći lěta 1884 běchu hižo němske.[4]
Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 24,3 %.[5]
Gmejnskej dźělej
wobdźěłać- Jabłońc
- Kromola (Kromlau)
Politika
wobdźěłaćGmejna słuša k sakskemu wólbnemu wokrjesej 57 (Zhorjelc 1) a k zwjazkowemu wólbnemu wokrjesej 157 (Zhorjelc).
Wosobiny
wobdźěłać- Pětr Bjedrich Halka (1761–1833) – farar, domiznowědnik; 1786–1833 w Jabłońcu
Žórła
wobdźěłać- ↑ Aktualne ličby wobydlerstwa po gmejnach 2023; Statistiski krajny zarjad Sakskeje
- ↑ Jabłońc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Arnošt Muka: Statistika Łužiskich Serbow. Wobličenje a wopisanje hornjo- a delnjo-łužiskeho Serbowstwa w lětach 1880–1885. Budyšin 1884–86, str. 177
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 255. [1579 wobydlerjow, z nich 227 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 105 z pasiwnymi, 52 serbskich dźěći a młodostnych, 1195 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłaćBejerecy | Bjenadźicy | Bertsdorf-Hörnitz | Běła Woda | Dźěwin | Habrachćicy-Nowe Jěžercy | Hainewalde | Hamor | Hórka | Chrjebja-Nowa Wjes | Jabłońc | Jonsdorf | Kodrecy | Kotmar | Kralowski haj | Krušwica | Kwětanecy při jězoru | Lěwałd | Lubij | Lutarjecy | Markoćicy | Mikow | Mittelherwigsdorf | Mužakow | Niska | Nowosólc-Horni Hródk | Nysowa łučina | Ochranow | Olbersdorf | Ojwin | Rěčicy | Rosenbach | Rózbork | Rychbach | Schönau-Berzdorf | Slepo | Suche Hendrichecy | Swóńca | Šepcowy Doł | Šumbach | Trjebin | Vierkirchen | Waldhufen | Wodowe Hendrichecy | Wopaka | Wosečk | Wostrowc | Wódrjeńca | Wulki Šunow | Wuskidź | Wysoka Dubrawa | Zhorjelc | Žitawa