Zarěč

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Njeswačidła
(ze strony „Zaryč” sposrědkowane)

Zarěč (zestarjene Zaryč;[2] němsce Saritsch) je wjes ze 120 wobydlerjemi[3] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša ke gmejnje Njeswačidło a leži 158 m nad mórskej hładźinu při Čornicy.

Zarěč
Saritsch
Połoženje Zarěča na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Zarěča na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Njeswačidło
zagmejnowanje: 1993
wobydlerstwo: 120 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 158 metrow n.m.hł.
51.23527777777814.333055555556158
póstowe čisło: 02699
předwólba: 035933
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Zarěčan/-ka
adjektiw:
Zarěčanski
skłonowanje:
Zarěča, Zarěčej, Zarěč, Zarěčom, w Zarěču
Stary Zarěčanski wětrnik (dźensa blisko Chasowa)
Stary Zarěčanski wětrnik (dźensa blisko Chasowa)

Stary Zarěčanski wětrnik (dźensa blisko Chasowa)

Geografija

wobdźěłać

Susodne wjeski su Króńca na sewjeru, Łuh na sewjerowuchodźe, Łahow na juhu a Banecy na juhozapadźe.

Ležownostne mjena

wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Koblowach, Na kerchowčku, Pola lěsa, Dźowči kut, Marjowki, Rudźiny, Rubiško, Paseńk, Hłubina, Łajec hat, Hłohončki, Maruški, Na Hakowskim.[4]

Prěnje historiske naspomnjenje jako Scharezk pochadźa z lěta 1412.[5] Hač do lěta 1993 běše samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Banecy, Króńca, Łahow, Wbohow a Wutołčicy (wot 1936).

Wobydlerstwo a rěč

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe Zarěč po Mukowej statistice 122 wobydlerjow, z nich 111 Serbow (91 %).[6] Arnošt Černik zwěsći w Zarěčanskej gmejnje 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 32,7 %.[7]

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 130 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 46,1 lět (Sakska: 46,4).[8]

Ewangelscy Zarěčenjo přisłušeja Njeswačanskej wosadźe.

Literatura

wobdźěłać
  • Saritsch/Zarěč. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 237sl.
  • Měrćin Kral-Zarěčanski: Přeměnjenje wjesneho załožka Zarěča z přepołoženjom knježeho kubła. We Łužicy čo. 4/1924, str. 10–15.
 
Powětrowy wobraz
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
  2. Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 983 (online).
  3. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Njeswačidło
  4. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 22 (digitalizat).
  5. Zarěč w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  6. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
  7. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [792 wobydlerjow, z nich 177 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 17 z pasiwnymi, 65 serbskich dźěći a młodostnych, 533 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  8. Wuslědki ludličenja 2011 za Njeswačidło (pdf)
  Commons: Zarěč – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije