Złyčin

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Łaza

Złyčin (němsce Litschen) je hornjołužiska wjes w sewjeru Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 1994 k Łazowskej gmejnje. Leži při prawym brjoze Małeje Sprjewje njedaloko Slěborneho jězora při kromje něhdyšeho Łužiskeho brunicoweho rewěra.

Złyčin
Litschen
Połoženje Złyčina na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Złyčina na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 275 (31. decembra 2016)[1]
wysokosć: 147 metrow n.m.hł.
51.36833333333314.409722222222147
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035724
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Złyčinjan/ka
adjektiw:
Złyčinski
skłonowanje:
Złyčina, Złyčinej, Złyčin, Złyčinom, w Złyčinje
Kamjentny křiž w Złyčinje
Kamjentny křiž w Złyčinje

Kamjentny křiž w Złyčinje

Geografija

wobdźěłać

Złyčin je něhdźe kilometer zdaleny wot susodnych Bjedrichec. Na wuchodźe su Drěwcy susodne sydlišćo. Mjez Złyčinom a k Radworej słušacym Lipičom namaka so wjace hač 20 km² wulka Minakałska hola, kotraž je jedne wot najwjetšich njewobsydlenych lěsnišćow we Łužicy. We wokolinje wsy namaka so wjele rybjacych hatow.

Prěnje historiske naspomnjenje jako Lytczschin pochadźa z lěta 1516[2]. Złyčinske knježe sydło wobsteji znajmjeńša wot lěta 1549. Po Wienskim kongresu słušeše wjeska k Pruskej. Po statistice Arnošta Muki měješe wjes we 1880tych lětach 276 wobydlerjow, wot toho 268 serbskich (97 %) a jenož wósom němskich.[3] Tež srjedź 1950tych lět zwěsći Arnošt Černik hišće serbskorěčnu wjetšinu wot 65,5 % wobydlerstwa.[4] Ewangelscy Złyčinjenjo słušeja do Łazowskeje wosady.

Literatura

wobdźěłać
  • Litschen/Złyčin. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 109sl..


  • Hinc Nagel: Złyčin – Na kromje pasma hatow. W Rozhledźe 11/1994, str. 401–406
  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. Złyčin w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [351 wobydlerjow, z nich 161 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 12 z pasiwnymi, 57 serbskich dźěći a młodostnych, 121 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Złyčin – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije