Bjedrichecy

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Łaza

Bjedrichecy (němsce Friedersdorf) su wjes w sakskim Budyskim wokrjesu. Leža we wysokosći 127 m nad mórskej hładźinu a maja něhdźe 200 wobydlerjow. Wot lěta 1994 słušeja k Łazej.

Bjedrichecy
Friedersdorf
Połoženje Bjedrichec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Bjedrichec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1957 (do Złyčina)
wobydlerstwo: 186 (31. decembra 2016)[1]
přestrjeń: 3,06 km²
wysokosć: 127 metrow n.m.hł.
51.36083333333314.393888888889127
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035724
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Bjedrichečan/ka
adjektiw:
Bjedrichečanski
skłonowanje:
Bjedrichec, Bjedrichecam, Bjedrichecy, Bjedrichecami, w Bjedrichecach

Geografija

wobdźěłać

Susodne wsy su Złyčin na sewjerowuchodźe, Hamory za hatami na wuchodźe, Šćeńca na juhu a Mortkow na sewjerowuchodźe. Přez wjes wjedźe wokrjesna dróha K9220. Wuchodnje Bjedrichec ćeče Mała Sprjewja.

Prěnje historiske naspomnjenje dróhowca jako Friederßdorff pochadźa z lěta 1471. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 zdźěla Budyski krajny bohot a zdźěla hižo 1614 naspomnjene ryćerkubło we wsy samej.[2] Do Bjedrichec słuša tež wutwark Womjatk (abo Nowe Bjedrichecy), kiž załoži so na spočatku 18. lětstotka při křižowanišću pućow MortkowZłyčin a Łaz–Bjedrichecy a naspomni so prěni raz 1746.

Hač do lěta 1957 běchu Bjedrichecy samostatna gmejna a potom gmejnski dźěl Złyčina.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 134 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot 79 %, štož bě za ewangelsku Hornju Łužicu hišće poměrnje wysoka ličba.[4] Cyrkwinsce słušachu Bjedrichečenjo ze starodawna do Łazowskeje wosady.

Literatura

wobdźěłać
  • Friedersdorf/Bjedrichecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 118sl.


  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. Bjedrichecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 90. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995. [137 wobydlerjow, z nich 81 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 22 serbskich dźěći a młodostnych, 29 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Bjedrichecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije