Wichowy

wjes w Budyskim wokrjesu; dźěl Wósporka
(ze strony „Weicha” sposrědkowane)

Wichowy (němsce Weicha) su hornjołužiska wjes z 83 wobydlerjemi[2] na wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1994 k městu Wóspork.

Wichowy
Weicha
Połoženje Wichowow na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Wichowow na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Wóspork
zagmejnowanje: 1936 (do Hrodźišća)
wobydlerstwo: 83 (31. decembra 2023)[1]
přestrjeń: 3,02 km²
wysokosć: 186 metrow n.m.hł.
51.214.635277777778186
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035876
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Wichowčan/-ka
adjektiw:
Wichowski
skłonowanje:
Wichowow, Wichowam, Wichowy, Wichowami, we Wichowach
Powětrowy wobraz Wichowow (2017)
Powětrowy wobraz Wichowow (2017)

Powětrowy wobraz Wichowow (2017)

Geografija

wobdźěłać

Leža nad Hrodźišćanskej skału rěki Lubaty jenož połdra kilometra zdalene wot Wósporskeho stareho města. Susodne wsy su Wuježk za starej železniskej čaru na sewjerowuchodźe, Kotecy na juhu a Hrodźišćo na zapadźe.

Na hórce při zapadnej kromje Wichow namaka so pohrjebnišćo z bronzoweje a zažneje železoweje doby, kotrež bu w lěće 1873 namakane. Wjes sama naspomni so prěni raz hižo w lěće 1241 jako sydło knjeza Reinhardus de Wichowe. Hač do 19. lětstotka měješe Wichowske ryćerkubło, kotrež słušeše mjez druhim rodomaj Gersdorff a Heynitz, ležownostne knjejstwo. W lěće 1854 wupućowachu wjacori Wichowscy Serbja z Janom Kilianom do Texasa. W knježim domje z 18. lětstotka so po 1945 starownja zarjadowa, kotraž hač do lěta 2003 eksistowaše. 1937 namakachu 88 čěskich, sakskich, šwicarskich a nižozemskich pjenjezow ze 16. a 17. lětstotkow.

Wobydlerstwo a rěč

wobdźěłać

Po Mukowej statistice mějachu Wichowy we 1880tych lětach 175 wobydlerjow, mjez nimi 159 Serbow (91 %) a 16 Němcow.[3] W lěće 1925 rěčeše po hamtskej statistice jenož hišće 28 wot 170 wobydlerjow serbsce.

W lěće 1925 bě mjez 170 wobydlerjemi 165 ewangelskich a tři katolscy. Ewangelscy wěriwi přisłušeja znajmjeńša ze 16. lětstotka Hrodźišćanskej wosadźe.

  • Weicha/Wichowy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 354sl.
  1. staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
  2. staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 61. → wšě wjeski
  Commons: Wichowy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Wichowy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije