Rodecy
Rodecy (němsce Rodewitz) su hornjołužiska wjes na wuchodźe sakskeho wokrjesa Budyšin a słušeja k Bukečanskej gmejnje.
| |||||
gmejna: | Bukecy | ||||
zagmejnowanje: | 1965 (do Pomorc) | ||||
wobydlerstwo: | 144 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 3,25 km² | ||||
wysokosć: | 193–216 metrow n.m.hł. | ||||
51.17055555555614.586666666667193–216
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 035939 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Powětrowy wobraz Rodec (2019) | |||||
wikidata: Rodecy (Q160971)
|
Geografija
wobdźěłaćRodecy leža mjez 193 a 216 m nad mórskej hładźinu wyše rěčki Koporčanki. Na kopcu na zapadnej kromje wsy steji historiski wětrnik. Přez wjes wjedźe statna dróha S 110 (Bukecy–Bart), wot kotrejež wotbočuje wokrjesna dróha K7227 do Droždźija resp. do Łuska. Susodne wjeski su Łusk na wuchodźe, Něćin na juhu, Pomorcy na juhozapadźe a Droždźij na sewjerozapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Wužlobje, Dróhony, Haty, Hrabcy, Porchawka, Rudawki, Lišče jamy, Čertowy kamjeń, Rynawka, Kantorec Janowy mosćik, Nětošća, Korčmaŕka, Wotawišća, Michalica, Swinjace łuže, Wowče spušćadło, Chójna, Bukowc, Pjeć slowkow, Harta (=w Harće), Jamušća, Měrćinec hora.[2]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako knježe sydło bratrow Gevehardus a Luderus de Rodeswi je z lěta 1232. Ležownostne knjejstwo nad wjetšim dźěłom wsy měješe we 18. lětstotku Rodečanske ryćerkubło, při čimž słušeše mjeńši dźěl krajnemu bohotej w Budyšinje.[3]
We 1880tych lětach měješe wjes po Mukowej statistice cyłkownje 226 wobydlerjow, z nich 195 Serbow (86 %) a 31 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 23,9 %.[5] Ewangelscy Rodečenjo přisłušeja ze starodawna Bukečanskej wosadźe.
Hač do lěta 1965 běchu Rodecy samostatna gmejna, wot 1935 z wjesnym dźělom Něćinom.
Wosobiny
wobdźěłać- Handrij Kerk (1822–1894); kubler a zapósłanc Sakskeho krajneho sejma; kubler w Rodecach
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 7 (digitalizat).
- ↑ Rodecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 107. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [377 wobydlerjow, z nich 66 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 24 serbskich dźěći a młodostnych, 287 bjez znajomosćow] → wšě wjeski