Dalicy
Dalicy (němsce Dahlowitz) su wjeska z 80 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Wulka Dubrawa a leža 176 m nad mórskej hładźinu njedaloko Budyskeho spjateho jězora. Běchu hač do lěta 1936 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl susodnych Chwaćic a wot 1994 dźěl Wulkodubrawskeje gmejny.
| |||||
| gmejna: | Wulka Dubrawa | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Chwaćic) | ||||
| wobydlerstwo: | 80 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,02 km² | ||||
| wysokosć: | 176 metrow n.m.hł. | ||||
51.22861111111114.443888888889176
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035934 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Powětrowy wobraz Dalic z Budyskim spjatym jězorom | |||||
wikidata: Dalicy (Q10371662)
| |||||
Susodnej wjesce stej Chwaćicy na sewjerowuchodźe a Křiwa Boršć na zapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje kulowca jako knježe sydło Dalewicz je z lěta 1391[3].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 80 wobydlerjow, mjez nimi 78 Serbow.[4] Ewangelscy Daličenjo přisłušeja z lěta 1899 Chwačanskej wosadźe, katolscy Budyskej.
Literatura
wobdźěłać- Quatitz/Chwaćicy mit Dahlowitz/Dalicy, Jeschütz/Ješicy und Kronförstchen/Křiwa Boršć. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 243–246.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ Dalicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłać
Commons: Dalicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}
Brěmjo | Čelchow | Dalicy | Chróst | Chwaćicy | Jatřob | Ješicy | Klukš | Kobjelń | Komorow | Křiwa Boršć | Kupoj | Lichań | Mała Dubrawa | Margarěćina hěta | Nowe Zdźarki | Załhow | Zdźar | Zdźěr