Swinjarnja
Swinjarnja (němsce Schweinerden) je wjeska z 83 wobydlerjemi[2] w srjedźišću wokrjesa Budyšin w Hornjej Łužicy. Słuša wot lěta 1957 ke gmejnje Pančicy-Kukow. Do toho běše samostatna gmejna.
| ||
gmejna: | Pančicy-Kukow | |
zagmejnowanje: | 1957 | |
wobydlerstwo: | 83 (31. decembra 2022)[1] | |
přestrjeń: | 1,36 km² | |
wysokosć: | 180–190 metrow n.m.hł. | |
51.22611111111114.213055555556180–190
| ||
póstowe čisło: | 01920 | |
předwólba: | 035796 | |
Pohlad z juha. | ||
wikidata: Swinjarnja (Q10777734)
|
Wjes leži pola Pančic, něhdźe 17 km sewjerozapadnje wot Budyšina.
Stawizny
wobdźěłaćWjes naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1296 pod mjenom Zwinern.[3] W srjedźowěku bě Swinjarnja z wažnym wotpočnišćom za na Via regiji pućowacych wikowarjow a słušeše ke klóštrej Marijina hwězda.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 128 wot cyłkownje 130 Swinjarčanow serbsce.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot přeco hišće 82,5 %.[5]
Wosobiny
wobdźěłać- Jakub Herman (1836–1916) – farar, mecen a spěchowar serbskeje literatury; rodźeny w Swinjarni
- Bjarnat Wawrik (1889–1979) – diplomat, jurist, hospodarski poradźowar a awtor; rodźeny w Swinjarni
- Beno Symank (1890–1980) – sudnik, narodny prócowar, předsyda MS; bydleše naposledk w Swinjarni
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2022; am-klosterwasser.de
- ↑ 2022; am-klosterwasser.de
- ↑ Swinjarnja w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [97 wobydlerjow, z nich 60 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 20 serbskich dźěći a młodostnych, 17 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłaćČasecy | Hłupońca | Jawora | Kanecy | Kašecy | Lejno | Nowe Městačko | Stara Cyhelnica | Swinjarnja | Wotrow | Zejicy | Žuricy